Meczup olmayı dilerken beyhude yollara şaştım
Anladım ki mecruhmuşum ezelden
Bir biganenin rengine kanıp aşina sanmışım
Müjganın peşindeyim bi-haber güzelden
Yorgunluğum kalbimin iklimlerinde açmayan güllerden
Ağlarım mütemadiyen mutluluktan veyahut hüzünden
Düşer bir katre yaş mutlaka
Bilirim değmez bu ağyar dünyaya
Giderim eski zamanlara kalırım orda ebedi
Sonra dönerim gerçek zamana bahtsız bedevi misali
Nazarı çıkar her beklemenin bir gidişinden
Sonra döner gelirsin hercai gibi
Gördüğüm vakit seni içinden geçerim kayıtsız gülüşünden
Bir teselli olur ömrüme yaşa der gibi
Bir hüznün pençesinde henüz efil efil eserken saçlarım
Vakit olurda naçizane bir deme ihtiyaç duyarsam
Gözümde en çok filizlenen tohum kurtarsın beni
Ve hala umut varsa o çiçeğin açmasına
Her defasında güneşe dönmesini de bilirim