Kanlı ibremi yeşil örtüye astım Atlasımdan çıkan zebani ,boynumda bir dilin grameri (Bir deniz kazasında Rembrandt cevşenimin ipi) Sokağın başında ölümü gözleyen çocuk, bir kemanı tutuyordu göğsünde Ağzında kar tanesi….Buzdan dişleriyle astı ağaçlara cesedini İçimden deli bir adam konuşuyor. Sessizlikte çığlığı yalayan zihnimi. Labirentler yürüyor karnımda, şehrini arıyor bir kedi Haykırıyor deli: Bedeninden çıkan eller, …
Bir çıtırtı çıktı Çıt diye çıktı can Alma! Düş’ün! d ü ş e r Alma! Sessizliğe gömülür sesin Tutunduğun musun? Tutunduğun mu? Tut Dinsin bu kirli gürültü Dokun damla damla yağmura Kendine damlayacaksın İçindeki Anka unutmuş uçmayı Sen de mi uçamayanlardansın? a Uçamayanlar ç U …
bir kadim ormanın içinde yaprak açmayan bir ağaç: kim bilir hangi rüzgâr vurdu dallarını hangi sevgili unuttu adını bir yağmur bir yıldız kalmış gövdemde ama hiçbiri ısıtamaz soğuk sabahlarımı herkesin arasında kayıp bir yüzüm ben hiç kimse kadar bile değil bir sokak lambası gibi titrek ne aydınlığa sığarım ne karanlığa gecenin ortasında bir …
Yoksa da vardır, Kalbinin en ücra köşesinde, Bana bıraktığın bir damla miras. En tenha köşesinde kalbinin, kırmızılıklar saklıdır. Hazana yol verip yıldızlara yeşermeliyim. Sarsıntılar yoldaşsa bir de yoluma, Dalgalar yorulmaz ibretlik hâlime. O hâlde, bu devirden çok uzaklarda, Âleme zindan kapamalı.
geveze kazma olmuş dilimle konuştukça kazmışım derinlere inatçı kürek olmuş umudumla atmışım üstümdeki toprağı dinlemişim kalabalığı sabırla sessizce çıkmamışım kuyudan yıllarca biriktirmişim içimdekileri saçılacak sözleri mahzende saklamışım yanlış yerlerde aramışım onca yıl oysa avucumdaymış define
Hüznüm abartılıydı belki Geç geldim kendimden Hüsran vardı yanı başımızda Çok katmanlı bir argüman nehirden çıkarılmıştı Şişmiş bir su kıstası bir kalenin yakınına demirlenmişti, eski bir salla gidip geldim iki ömrün arasını Üzerinde, avucunda uçurumlar taşıyan bir kadın vardı Ve karşı kıyıda Yıllar sonra kendi gövdesine sürüklenmiş bir adam. Delikanlı bir sohbette bilmem kaç kere …
Selin bıraktığı enkazdasın. Sesini duyamıyoruz. Nefes alışverişini hissediyoruz lakin. Umudumuzu yaşatıyoruz kumlarda. Bekliyoruz çaresizce. Nefeslerimizi tuttuk. Karanlığın duyulması zor pasın içinde. Mavi gözlerini arıyoruz. Gidenlerin ardından. Mumlarımızı yakıyoruz. Hatıratlarımızda sönme ki, Ruhun hep dolaşsın aramızda. Bul olur mu? gökyüzündeki evinde, Yüreğimizin derinliklerinde, Bir çocuğun tebessümünde, Ruhumdaki izlerinde seni bekliyorum. Sel gitti …
Taşla kırılan badem parçaları, Ancak gece mesaisinde toplanabildi . Gecenin gürültüsü, gürültüsü ve ışığı eksilmeyen evler, Gece ayazı. Badem ağacının gövdesinde dolunay, Balık ağlarına takılı ayrık otları, Sivrisinek ısırıklı kollar, bacakları kurtarmıyor , Yatağın tülden korumaları. Sohbetlerimin bir kısmını kendime saklarım hep, Azığımda bir başkasının kendine özgü lafları. Bu gece ne kadar silsem çıkmıyor, …
Yüzüme çizdim Tanrıyı, boydan boya yara bandı gözümde kıldan kanı Ellerim dikiş içinde ve de kırbaç! Duvarda sırtım, dönük kalbim mihraba. Buzdan bir kılıç kalbimin karı. Bir gece ay altında, ıslak kum tanesiydi zaman. Geçtiler zihnimden, ayaklarında yanıklar… Alevler , köpek uluması kadar korkunç! Çözdüler zincirlerimi krallığımın. DaNs eden bir ÖlÜmüN etrafındaydı ruhum. Kirli elbiseleri …
Hatalarım mutluluklarımın anahtarıymış. Sinsi rüzgarların getirdiği ihanetin sevinciymiş. Güven duvarlarında yeşeren çiçeklerimin habercisiymiş. Göremediler başımdan geçecek felaketleri. Gözlerinde keder var dediler. Sevgisizlik kalbini örtmüş dediler. Huzursuzluk bedenine işlemiş dediler. Nefesinde hayallerin kırılmış dediler. Yeryüzüne hediye ettim gökyüzünde yer yok dediler. Ruhumun süzülüşünü gördün mü? Çivilenen bedenimden kurtuldum. Yaralarımı bir sonraki baharda alacağım. Gökyüzüne …
