Ne kazma ne kürek
çıplak ellerimle eşelediğim bu toprak
nefes alıyor mu ne dersiniz
yabani otlar, vahşi hayvanlar
sandığımızdan daha medeni
değil midir insanoğlundan
budanmış kanatlarıyla melekler
ne diye konacaklarmış omuzlarımıza
kara tahtaya bir çarpı daha
tavan arasına sıkıştırdığımız cesetler
dünden başladı kokmaya
kaçıncı ihtar bu tanrı’dan çekilen
pusulaya kazıdığımız kayboluş
inadına kuruttuğumuz bu okyanus
bak işte yeşeriyor!