ahlar heybesi

topallayan sezgimle buldum samimi sözlerini

koşsam geçmişe ve seni orada arasam

gözyaşlarıma düşmüş bir sevda acemisi

yüzmeye çalışır, senin kıyına yanaşsam

 

yokuşunda taşıyorum ahlar heybesini

sevda açlığımda katığımsın anlasana

düzlüğümde gülüşün karşılıyor beni

yarını gıdıklıyoruz bizi sakın unutma

 

güneşin kucaklıyor kimsesiz gölgemi

uzayıp kısalıyor kalabalıkların boyu

akşam olsun diye çalışmıyor canevimdeki işçi

gözlerindeki göllerden topluyor can suyunu

 

 

 

 

 

Yorum bırakın