HEPİMİZ ÖLÜYÜZ

Hepimiz ölüyüz şu hayat dolu modern çağda

Ruhumuz ayrı bir fanusta bedenlerimiz esaret altında

Dilimizden düşmüyor 21.yy saçmalıkları ne çağ ama

Huzurla ölürüm diye mezarımı eşiyorum her gün hırsla

 

Gün be gün eriyorum hiç beklemediğim bir hızla

Yanmak yetmiyor, her gün ölmek lazım biraz daha

Biraz daha ölürsem kurtulurum inancıyla

Zaten ölümler hızlı olur diyen yalan söyler, inanmayın asla

 

Ölüm süründürür, ve farına varılmaz asla

En çok öldüğün anlar, en çok güldüğün anlar aslında

İnsan ruhunun yok oluşunu kutluyor her güneşin batışıyla

İnsanlar, eğleniyor boyunlarındaki tasmalarla

 

Bir kafesin içindeki köpekler gibi yiyoruz birbirimizi

Hemen de susuyoruz önümüzdeki birkaç kemiğe sarılınca

Ben en çok benden nefret ediyorum, kapıyı çarpıp çıkamayınca

En çok kendime yazık ediyorum, ömrümü tüketiyorum hunharca

 

 

Yorum bırakın