toprağın hıncı su katar bildiklerime
dirliğini esmer bir hasretle nasıl alırım
son bir insan bekler dilsiz
belimde ip yerine zincir
bağlandığım yaşam kuyusundan
ben tuttukça yokluğum varla bir
canıyla oynanmış adından belli
yürürmüşüm yükseğe
daha yükseğe çıkmak için
sığdığım dünya yalanından
dönemem geri
şimdi ipim yolumdan uzun.