kendimi görmemeliydim seni sevmek için
seni sevmek için ellerimle kapattım aynayı
körleştik mi kendimize? soyunmalıyız
aynayı kaplar ellerim, beni sen soymalısın
ikna olmaz gibiydin, bense iflah olmaz…
ellerimi çektim görüntüden, sonrası tuzla buz
camlar düştü avuçlarımdan, kalan ne varsa gül ve kan
sütten kesilir gibi ama en çok kendimizden
öz varlık, doludizgin ilenir ya kendisine
doğurganlığı ölümünde, korkusu dikeninde
uzuyorken şiddetimiz birbirine, bak dedim, baktın
çıplakmışım meğer, söylediklerine bir bir taptım
ne söylersen söyle, yine temaşaya kapılırdım
oysa bilirdim giyinikliğimi, ellerin dikenliydi
ellerini sürmek istemez gibiydin, korkuya düşerdin
oysa siktir et demek isterdim, çıkar üstümdekileri
kırk dereceyi aşkın ve havaleli tek bir gül gibi
çıkar üstümdekileri, gülü kanından ayırmalıyız şimdi