Ben kaç mevsimin öksüzüydüm
Ve daha kaç yüzyılın yetimi kalacaktım
Avuçlarımda kan ve kum vardı
Gözlerim kapanıyordu
Senin yokluğunda lâl olmuş bir zamana bakıyordum
Bin yıllardan geriye aşk diye masal dinliyordum
Ve ben, Sen diye okuyordum bu masalı
Gözlerim kapanıyordu, aşk körlüğüydü bu
Sessiz çığlıklar sarıyordu mevsimleri
Yüzyılların acısı vardı yüreğimde
Kıyamete uyanan bir şafaktayım şimdi
Senin olmadığın her yer gibi
Cehenneme uyanıyordu bütün dünya
Sadece ben gözlerinde cenneti düşlüyordum