Töz ve Şiir

Şair, düşünce ütopyasında beni mi yazmalı,

bilince dönüşmüş duyarlılığı mı?

Dizeler var, anlak ile his arasında

çözülen hakikati yansıtır.

Dizeler var, karanlığın distopyasında

humma nöbetindedir.

İnşa etmek için ille de yıkmak mı gerekir?

Şiir, sadece ahenkli imgelerle kotarılmış metinden mi ibarettir?

Şair öyle betimler ki halden hale dönüşen yaralı zamanı,

anlar kelimelerin vicdanıyla törpülenir.

Kimi zaman gizdir anlatılan,

kimi zaman üryan bir düşüncedir.

 

*Bozkır kurdu der ki: İnsan yüceltilmişken,

düşünce, duygu ve uygarlıkla

diğer yönden içgüdülerden ve acımasızlıklardan

yontulmamıştır.

Yine de kurt ile insanın kardeş kardeş geçindiği görülür

bazı mutlu anlarda!

 

O halde şiir, bozkır kurdu mudur, eski metafizikte olduğu gibi

Tanrısal esrime hali midir, vulgata mıdır yoksa?

       Şairler neden tekinsizdir?

 

*Hermann Hesse Bozkırkurdu