palavracının cenaze töreni

mezarlıktaki söğüt tek olmanın yalnızlığıyla
dualar okurken yapraklarını döküyordu

birer birer daldan düşüyordu
insan cümleleri ile başı dönen kuşlar

85 yaşında bir palavracının tabutunu
gerçek elleriyle çukura koydu palavracılar

bir grup rahmetlinin eski hâllerini anlatırken
diğerleri gülerek tüm dikkatleri üstlerine çektiler

çaçaron kadınlar çapkın ölü hakkında konuşuyorlardı
kimini öpmüştü kiminin düğününde halay başıydı

ak sakallı bir dede elinde palavracının el kitabı
ne kadar doğru şey varsa sinkaf ediyordu

dedenin son cümleleri ile tören bitiyordu:
“içimizdeki mezarlığın giriş çıkış kapısı olmaz
o zaman nasıl geldiniz benim cenazeme
her fani kendi ölüsünü kuru sözler ile yıkar
kendi martavalına inana yağmur yağar
hepinizi doğduğumda tek başıma gömdüm
yalanın bile törenini yapan palavracı dürzüler”

 

 

Yorum bırakın