Sonsuz zamanın muasır döneminde
Alkışlanan zayıf estetik,
Niteliğini kökten yitirmiş,
Adımlarını kibirden kaybetmişti
Toplumun gönül gözünde.
Sınıflara ayrılıp çizildi kuralcı sınırlar.
Anlamsız, sığ duruşları beden bildi herkes.
Nötrleşti hisler, yürekte duygu bitti.
Aksetmedi öz, bozuldu renkler.
Tekdüze düşler geldi, dayandı kapıya ve sonunda çaldı siyaha.
İfadesi yetersiz, sözde var oluşlar,
Çağrıştırmıyordu herhangi bir güzelliği.
İnancı sarsıldı yavan yaratımların.
Nonfigüratif sancılarla uzaklaştık
Denizden, geceden ve yakamozdan…
İhtiyarladı sanatın her bir dalı,
Rampaları çıkamadı ve öylece kaldı yarı yolda.