Şimdi biri çıksa karşıma
Daha önce kimselere söylenmemiş bir teklif sunsa bana.
Dese ki:
Aydınlığında, karanlığında
Gölgende, ışığında
Neşende ve yasında,
Varlığın ve yokluğunla
Bir olsak mı?
Huzurunda
Tanrı’nın.
Hiç olsak mı?
Sonsuzluğunda
Boşlukların.
Ben de ona desem ki:
Ey sevgili;
Günlerin aydınlığı, gecelerin karanlığı
Bir olsun.
Bizim olsun.
Takipçi gölgelerimiz daima rehberimiz olsun.
Ancak
Beni bana bırak
Bırak ki,
Saklı kalmış puslu hüzünlerini çıkarayım önce
İzlerinden haritamı bulayım sonra
O yüce varlığının muciti olabilme adına
Bana beni bırak
Bırak ki,
Yaprak yaprak okuyayım varlığını
Yokluğunun ölümsüzlüğünü de tadayım acı da olsa
Ki olur da bir gün Tanrı huzurunda tekrar var olursak
Sonsuz hiçlikte sana çıkan yolları bulabilme adına
Sen yeter ki düşle.
Oluşun düşüm, düşün oluşum olsun.
Sevgili.