Parlak ışığın ucundaki KuAnTuM-somon nöron-“Belleğin Azmi” ve çürük saat
Koynumdaki ODEA –görünmez bir merdivenle Buda’nın yıldızlı eli
Deliren ışıkta benim ülkem-yüzümün “ötenazi” ayini- Ortadoğu gerçekliğinde savrulan bir ruhum – karanlık yemin
Dikiyorum kendimi çarpılmış kanıtlara ve her kanıt dönüp buluyor kendini bir morg odasında
Çünkü Ölüm Karlı Bir Sabahın Kız Kardeşi
Benim aradığım/ onların aradığı /şeylerin organik bağı-kelimelerin ortasında adalet küresi-Roma’da Justitia
Omuzlarımda bir yük gibi dururken çağların kanlı armonisi-bir tiyatro kulisinde (Elf)adımla uzayan kulaklarım-saydam tırnaklarımla yapıştırdım özüme tenimdeki tüm yüzleri!
Ve Foucault Sarkacı kırdı bağlı gözlerimde Tanrı’nın yüreğini!