Buz-ACI

Ölüm kapımızı çalınca;

“Bekle,” dedim ona.

Açma sakın

şu kapıyı.

Çalar çalar gider belki.

Sen sen ol

Burada kal.

Yanımda.

Yanı başımda.

Bilirim;

Soğuktur oralar

Çıkma dışarı.

 

Gözlerin kaldı

Arkada.

Ama bir kez

aralamıştın o kapıyı.

Soğuktu.

Çok soğuktu.

Buz kesti

Her yanımızı.

 

Üşüdün.

Isıtamadım ilk kez.

“Gitme” dedim,

bi-çare

beni yine dinlemedin

Bu defa

Son kez.

 

Ben

Sana gelemedim

Sen

Bana dönemedin

Bu kez.

Meğer

Yol bitmiş

Yol arkadaşım.

 

Buzun acısı geçer mi?

Bu acı bir gün diner mi?

Sen acısız uyu yeter ki

Ben sensiz de uyurum.

Yol arkadaşım.