Rüzgârı Kısrak Gibi

bir mutluluk,
okumak mahcup eder beni
dar ağlarda bu dağlarda,
bu çimlerde
okumak mahcup eder beni
dalgalar bu tenlerde daha açık,
daha yüksek ve daha ulaşılmaz
bir kelebek büyütüyorum
düşlerim, gülüşlerim, sönüşlerimle

yağmur çiseliyor vücudumun bir taraflarına
cesaretim bakışlarımdan daha sönük
damlalar boyuyor yolları
gri asfalt oluyor sana simsiyah
gökyüzüne delik açıyoruz
oradan atıyoruz bavulları, şapkaları
sonra benliğimizi

yağmur çiseliyor vücudumun bir taraflarına
kafası esti dersin,
bi’ rüzgâr aldı dersin
kelepçeyi taktılar eline
rüzgârı kısrak gibi
es, es, es…

Yorum bırakın