Ey! Ademoğlu. döllediğiniz aciz acılar sizden kaçarlar Duman altı olur her yer bir rüzgâr eser dağılır birer birer Ey! Ademoğlu. yıkılır başına o ördüğün duvarlar çıktığın dam, yıkılır başına Artık okunmuyor yüzleriniz Sarraflığım avunmaymış Bu gördüğün son güzellik düşü, iyi bak! Artık düşler yağmursuz, yapraksız ve tensiz. …
bir mutluluk, okumak mahcup eder beni dar ağlarda bu dağlarda, bu çimlerde okumak mahcup eder beni dalgalar bu tenlerde daha açık, daha yüksek ve daha ulaşılmaz bir kelebek büyütüyorum düşlerim, gülüşlerim, sönüşlerimle … yağmur çiseliyor vücudumun bir taraflarına cesaretim bakışlarımdan daha sönük damlalar boyuyor yolları gri asfalt oluyor sana simsiyah gökyüzüne delik açıyoruz oradan atıyoruz …
