Bahçeye açılan demir kapının ağlamaklı gıcırtısıyla irkildi. Bahçe kapısını geniş dallarıyla süsleyen çınar ağacı, kupkuru, kavruk bir pençe gibi uzanıyordu gökyüzüne. Ne tenekekutulardaki sardunyalar ne pencere önlerini süsleyen menekşeler kalmıştı. Oysa annesi ne çok severdi bu bahçeyi. Bu hâlegelmesine izin vermezdi. Toprak yoldan geçerek, evin ahşap kapısını merakla araladı. Taze kek kokusuydu duyduğu. …
Mor tüller uçuş uçuştu içeriye dolan rüzgârla. Bir padişah otağını andıran oldukça gösterişli Acem işi çadırın iki yanındansalınarak geçmişten geleceğe dilsiz olan harfleri süpürüyorlardı. “Dilli harflerde mi var?” sorusu akıllara gelse de efsunuçözülmedik düğüm düğüm olmuş hayatların ahrazlığı baş gösteriyordu Shahla’nın bağdaş kurduğu postunda. Postununhemen yanında, süslü mürekkep şişesindeki divite uzanarak harflere dil üfürüyordu. Beyaz …
Yetmişlerini geçmiş, yaşına rağmen diri, inci dişleri gümüş saçlara yakışan, küçük memeli, küçük ağızlı bir kadın MadamJosephine. Ömrünü geçirdiği, ailesindeki herkesi topraklarına gömdüğü İstanbul’u terk edememiş; Girit’teki akrabalarının“gel” ısrarlarına rağmen İstanbul’da kalmakta diretmişti. Yeşilçam artisti olmakmış hayali. Nerede seçmeler olsa koşakoşa gidip katılırmış. O filmlerin abartılı bir hüzünle ağlayan, süzgün gözleriyle işveli gülücükler saçan, yakışıklıjönlerden …
Kuru dalların arasından esen sarı rüzgâr, gönüllerdeki hüznü alıp götürüyordu. Ne zamandır böylesine huzurlu bir mevsimgeçmemişti. Bu soluk renkli güzel yürüyüşün sonu, pek de iyi bir yere çıkmıyordu. Zira kanla bezenmiş ıslak yapraklarınüzerinde yatan adam, hiç hareket etmiyordu. Polis sirenlerinin kulaklara çalınmasından tam yarım saat önceydi.Pencerenin ardındaki gülümseyen yüz olan biteni takip ediyordu. Tam da …
Bizler sadece olmamız gereken kişiyle olduğumuzda daha iyi insanlara dönüşüyoruz, diyordu anarşizmin içinde aşkadokununca boğulan çocuklar. Hiç oksijen soluyarak zehirlendiğinizi düşündünüz mü? Tanrı’nın bile güya yarattığı insanları nasıl kullanması gerektiğini bilmediği ve ipin ucunu kaçırdığı bir zamanda, sayısızbeden birbirine çarpmadan öylece geçip gidiyorlardı dünyanın sonuna. Ne zaman vardı ne de mekân. Sakalları buz …
Geçici süre bulunacağımı bildiğim bir yerde yaşıyorum. Alanım yetersiz, yavaş yavaş şekillenen özgür bir ruhum var. Duyduklarımla anlamlandırdığım, bazen korkuyla beklediğim geleceğim, hazır yemeğim, uzun uyku ve dinlenme anlarım mevcut. Sebep aramaksızın sevdiğim, devamlı sesini dinlediğim bir kadın var. Bu kadının sesi çoğunlukla huzur yüklü olur. Bağırmadan, kelimenin hak ettiği vurguyu vererek güzel şeyler anlatır. …
Bazı geceler gözüne uyku girmeyince yapacağı, yapmak istediği, yaptığı şeyler hep farklı olurdu. Misal, aynadakendine bakarken bulurdu kendini. Çehresine bakardı. Okşardı yüzünü. Bıyıkları siyahtan burmaydı. Kimi geceler bukıl ordusunu kesmek gelirdi bıçağından. Yapamazdı. Yapsa silinip giderdi bir şeyler içinden, bilirdi. Bu gece yalnızcagözleri buluştu aynada. Haziranın yirmi üçü. Yaşı önemsiz. Tek gecede bir pay …
Yiter her dem taze doğan sevdâlar İçimde ihsan var, dışımda talan!.. El ayak çekilir iner perdeler İçimde bahar var, dışımda hazan!.. Başka diyârlara göç eder kuşlar Gözyaşı döker o kalpsız taşlar Keder derya olur eğilir başlar İçimde vuslat var, dışımda hicran!.. Akşam kasvetleşir gece hep uzar Ecel ki her türlü oyunu bozar Bırakmayın …
Beşiktaş’ta Vidin Pasajı’nın alt katında, mütevazı bir berber dükkânı. Kadir Bey’in kıyafeti, İstanbul’un çizgilerine sadıkkalınarak giyinilmiş, çizgili gömleğinin düğmeleri esnaf terbiyesinde açılmış, kumaş pantolon ise her gün olduğu gibiütülü. Beyazlamış saçları, hafiften bırakılmış bıyığı ve en önemlisi yorgun gözlerinin aksine tebessüm eden bir yüzü var.Kısaca karşınızda berber Kadir Bey. Saçlarım uzamış, sıcak bir yaz …
“Dırn, dırn, dırn, dırn.” Her sabah olduğu gibi o sabah da evinin salonunda aynı sesle uyanmıştı Jolan Bregovic.Salondaki kanepe artık ona dostça davranmıyor, her yanının ağrımasına sebep oluyordu. Yalnız yaşamanın içinedüşürdüğü korkulara teslim olduğundan beri, koridorun dibindeki, penceresi üç metre ötedeki apartmanın duvarınabakan, güneşin aydınlatmakta güçlük çektiği yatak odasında yatamaz olmuştu. Korkusu seslerden geliyordu. Dışarıdangelen …
