“Ne zaman ora’sı dense, Aklıma bura’sı gelir. O bunu benimce bilse; Yer nasıl oraya gider, Orası kiminle gelir. Boşalır bir zaman yer’den, Bir yaşam iki yön verir. İkiye boşalan yerden Burası oraya gider, Orası buraya gelir.” (1) Ne zaman Cemal Süreya’nın bu dizelerini okusam aklıma “Schrödinger’in kedisi” gelir. Sahi kedi hem canlı hem ölü olabilir …
“Yol, kendine bir yer bulamamış kişinin özlemidir. Oruç Aruoba” Haset, insanlığın şafağında, Kabil’le tohumlanan duygudur. Başka deyişle, Kabil’in, kardeşi Habil’i katletmesiyle sonlanacak olayın müsebbibi. Haset için başkalarına ihtiyaç vardır. Tek başına bir ada yaşamında, pek çok duygu deneyimlenebilir. Korku, huzur, hüzün, mutluluk, neşe, endişe, umut, çaresizlik… Oysa haset, başkalarının yargısını önemser; beğenisini fethetme yöneliminden doğar. …
