Esma Kılavuz

Yoksa da vardır, Kalbinin en ücra köşesinde, Bana bıraktığın bir damla miras. En tenha köşesinde kalbinin, kırmızılıklar saklıdır. Hazana yol verip yıldızlara yeşermeliyim. Sarsıntılar yoldaşsa bir de yoluma, Dalgalar yorulmaz ibretlik hâlime. O hâlde, bu devirden çok uzaklarda, Âleme zindan kapamalı.

Bugün mektuplarını kızıl yapraklara gömdüm. Artık onlar seni “ölü” diye tanımlar. Masmavi bir gün sensiz. Gözlerim boşluğa dalmış, hayalinle dolmadan. Bir benmişim karanlığa âşık, Aya hasret, yıldızlara mazlum. Bir başımaymışım şakayık bahçesinde. Güller, laleler terk etmiş bizi; Bihabermişiz aydınlıktan.