Bir çıtırtı çıktı Çıt diye çıktı can Alma! Düş’ün! d ü ş e r Alma! Sessizliğe gömülür sesin Tutunduğun musun? Tutunduğun mu? Tut Dinsin bu kirli gürültü Dokun damla damla yağmura Kendine damlayacaksın İçindeki Anka unutmuş uçmayı Sen de mi uçamayanlardansın? a Uçamayanlar ç U …
Zaman, akışıyla nice uygarlıklar inşa eder, sonra onları çürüyen taşlara, unutuşun külleri altındaki hatıralara dönüştürür. Ancak nadiren, bu küllerde ışıldayan bir cevher keşfedilir. Marcus Aurelius’un Meditations eseri, işte böyle bir cevherdir; yalnızca bir Roma imparatorunun düşünceleri değil, aynı zamanda bir ruhun kendi içine yönelerek ebediyetin aynasında kendini arayışıdır. Stoacı felsefenin yalın bir ifadesi olan Meditations, …
Ebediyetin Aynasında: Marcus Aurelius’un Meditations ve İnsan Ruhunun Derinlikleri Devamı »
Ben Özay. 41 yaşındayım. 15 yaşında ailemden, memleketimden başka bir şehre yatılı okula gittim. O kapıdan çıktıktan sonra bir daha hiç çocuk olmadım. Başıma yorganı çekip ağladığım gecelerim oldu, betona terlikle basıp durduğum yurt odasında evimin halısına bile özlem duyduğum senelerim oldu. Ama ben kuyruğu hep dik tuttum. Kendimi böyle büyüttüm. Kardeşten öte dostlarım vardı. …
Balkonda örme yeşil yeleğiyle kasılmış, dalgın oturuyordu. Hemen yanı başında kızının şöyle bir kıpırdandığını fark etti, ona bakmadan sigarasından derin bir nefes çekti. Başını sağa yatırdı, kızıyla biraz daha mesafe girdi aralarına, dumanı ağzının sol yanından üfledi. Sol gözü yaşardı, başını doğrulttu. Gözleri ufuktaydı, sabit. Kızı, başı önde, belli belirsiz annesini izliyordu. Her ikisi de …
