Mitler yahut dinler tarihi, doğal olana özlem, doğal olanın gerekliliği ekseninde kendilerini var etmiştir. Animizm, manizm yahut totemizm gibi İbrahimi dinlerden önceki ilk dinlere kadar bu doğallığın izi sürülebilir. Doğanın içinden; ısıtan, yakan, rüzgâr çıkartan, koruyan, öfkelenen, korku duyulan Tanrı tasvirleri on binlerce yıl öteden beri insanın iliklerine kadar işleyegelir. İnsan, tanrılarını yukarıda bir yere, …
“Ne zaman ora’sı dense, Aklıma bura’sı gelir. O bunu benimce bilse; Yer nasıl oraya gider, Orası kiminle gelir. Boşalır bir zaman yer’den, Bir yaşam iki yön verir. İkiye boşalan yerden Burası oraya gider, Orası buraya gelir.” (1) Ne zaman Cemal Süreya’nın bu dizelerini okusam aklıma “Schrödinger’in kedisi” gelir. Sahi kedi hem canlı hem ölü olabilir …
Doğar doğmaz koyarlar adını, bir ad verirler çağırmak için. Kimlikte yazılacak ilk ad… Öyle ya, her şeyin olduğu gibi insanın da bir adı olmalı yoksa nasıl çağırılacak? Sen daha kendini tanımadan adın konmuştur. Ben olmaktan “sen” olmaya dönüşmüş yolculuğunda, ailenin verdiği adla ve “biz” olmakla birlikte yükümlülüklerin başlamıştır. Ailenin bir ferdi oluvermişsindir. Üstelik ailenin verdiği …
