Mendilin Anlattığı
Caferağa’dan yukarı doğru ayaklarımı zorladım. İki kişi benim savımı seslendiriyor. -Yok yok bu havada dışarı çıkılmaz. Yanlarına oturuveriyorum. Tanışıkmış gibi. Ben herkese böyle hissederim. -Bitmiş midir mahkeme? Saatine bakıyor öteki. -Bitmiştir. Boşamıştır hakim. -Ayrıldılar he? Vay be. -Onlar zaten ayrıydılar. Tek bağlaçları çocuklarıydı. -Bağlayıcı yönleri , ortak noktaları ya da diyorum. Şaşırıp bana bakıyorlar. En …