Ağıt
Saklı baharlar kaldı kucağımda, Açmamış zambaklar hiç kokmayacak Hasret kalmış bir damla suya tomurcuk Narin boynunu bükülmüş usulca solmakta. Yürek çorak… Yürek soğuk… Yürek hasta… Yalancı baharlardan tek bir gün duayla, Sözde ağıt gözde yaş olmuş, Beyaz gecelerin sonsuzluğunda, Toprak utancından mahcup açmış koynunu, Ayva kokulu analar yağmakta. Toprak yarık… Toprak yorgun… Toprak yasta… Bağrıma …