Saat bir buçuk, gece Fark ediyor mu bilmiyorum Belirtmek istedim sadece Yine aynı düzen Aynı uğraş, aynı mal Yine aynı kelimeler Aynı eksikler, aynı yalan Öyle işte Bir farklılık yok Diğer bütün şairler gibi Diğer bütün kitapsız şairler gibi Yine aynı yeniden Kağıt kaleme yazık Gözlere lafım yok, onlar zaten …
İlk uyandığımda; Yatıya kalmış gibi hissettim “Bu saatte ne yapacağım?” dedim Kendime, kendi kendime Hava henüz karanlık Dışarıda tilki belki de çakal sesleri İkinci uyanışım; Güneş hâlâ dağın ardında, görünmüyor Bu sefer bir rüzgâr sesi Sadece bir kerelik rüzgâr sesi Dahası yok Ve üçüncü kez; Dışarıya ilk adım Bir parça bulut, bir parça …
Bir çocuk düşünün Kelebek kovalayan Kelebek onun hayali Zaten o kelebek de hayali Bir kadın düşünün Çiçek kopartan Çiçek onun hedefi O çiçek de gül demeti Bir erkek düşünün Denizden kaçan Deniz onun tanrısı Deniz aslında bir sanrı Bir insan düşünün Önce bir insan İyi bir insan Sadece iyi bir insan
