vazgeçmek anaforu
bugün perşembe adını eğiriyorum bilmem kaçıncı kez sonra gittikçe birer eyleme dönüşen harfler saflığını vuruyor çocukluğumun oynayamadığım oyunlar beliriyor loş sokak lambasında kara ceketli adımlarla yağmur iniyor korkusuz ismin, ben ve gölgeler yutkunuyoruz kırgınlığım kendime gün düşerken üstüme kocaman kanatlarıyla süzülüyor ellerime kovuklar vadeden kutsal ömür umarsız biliyorum mutlaka bir gün büyür bütün çocuklar vazgeçmek …