Altın zemin üzerine çizmişler beni Orta çağ resmiyim mekânız ağırlıksız Yaralarıma basılacak tuz yok! Son göz suyu kirpiklerimde ödünç Kırık dallarımda uçmayı beceremeyen kuşlar barınıyor Yorgun dimağlarda heyula Kutsanmış kanatlılar az önce azl edilmiş Semalar ketum dudaklı mavi dev Kısrak yeleli ağıtlar, toy bebelere ninni Zırhlılar, atlılar ve kıvılcımlar Nalların erittiği yollar Ahali meydanda tek …
Ben Tahir, namı değer çopur Tahir. Babama sorarsanız, olmaz olasıca Tahir. İplik fabrikasında işçiyim, burada kimse sevmez beni. Hoş, ben de onları sevemedim ya! Bu insanlar arkamdan ne lakaplar taktılar da gıkım çıkmadı, çopur Tahir’den tutun da pörtlek Tahir’e kadar, daha neler neler… Ne istiyorlar benden anlamış değilim. Tamam, fizikçe çirkin sayılırım çirkin olmak eşittir …
İlk etapta duvardaki gravür dikkatimi çekiyor ölü bir kuş. Oda duvarlarının dipleri nemlenmiş içeride ağır bir küf kokusu hâkim. Nefti yeşili tekli koltuğun kırık bacağı hemen gözüme ilişiyor, oturup kalktıkça denge yitimine uğruyor olmalı düşüncesi takip ediyor gözlemlerimi. Beni çalışma odasına alan bakıcı kadın ortalıktan kayboldu, hâlâ ayaktayım. Rauf Bey’in teşrif etmesini bekliyorum. Çalışma odasının …
