Fulya
Kagir binaların ortasında tozu tüten kerpiç: Penceresinde fulya gözler tomurcuklu seyreder sokağı balkonundaki sardunya kan erisi gibi durur sundurmada sıvasız, bej ve çatlak… otel avizelerinde gölgeleşen yurtsuzluk, doğru yerleştirilmiş bir sarı sözdür oysa soğuk, isli ve hiçtir, bir bütün olacak kadar hiç… tıkıyı dürten çubuğu ıslakça durur karşısında fışkırır semenber fışkırır şapta aranan simya efsunu …