2199’da, gerçeklik bir ayna gibi kırılmıştı. İnsanlar, kimliklerini yalnızca birer dijital iz olarak algılar hâle gelmişti. Sokaklar, parlayan ekranlarla kaplıydı; ancak bu ekranlar, yalnızca parıltılı reklamlar değil, aynı zamanda insanların unutulmuş hayallerinin yankılarıydı. Herkesin adının bir kod olduğu, kişisel tarihlerin bir arşivde saklandığı bu dünyada, kimliklerini kaybedenler için bir çözüm vardı: Uçan poşetler. Bir zamanlar …
2199 yılına gelindiğinde, şehirler taşla ya da çelikle değil, rüyalarla inşa ediliyordu. Zamanın bir aksesuar olduğu, işlevselliğin güzelliğe hakaret sayıldığı bu yüzen kuleler, bir zamanlar unutulmuş bir ütopyanın fısıltılarıyla ayakta duruyordu. Bu şehirler sadece düşmedi—hayır, tam anlamıyla bir ihtişam içinde yok oldular. Kendi ışıltılı hayallerinin ağırlığı altında çökerek ihmali bir lüks olarak kucakladılar. Bir zamanlar …
İhmalin Elmas Parıltısında Çöküş: Olmamış Bir Geleceğin Harabeleri Devamı »
sanırım sıfırım. tonla hayat planım, tonla teorim ve tonla çöpüm var benim ve ben kuş gibi hafifim. neyi önemsemem gerektiği ile ilgili tarihi ahşap hücrelerim yandı. iyi ki…? yorum yapmak, naz niyaz dinlemek, kalıba girmek ve bütün bunlara karşılık “anlıyorum, doktora mı gitsek acaba?, çok eve tıkıldın bir dolansak, iyi olacak olacak, enerji al ver, …
Beraber işin inceliklerini, hayatın renkli yanlarından farklı detayları okuma fırsatını yakaladım. Sancılar uzun ve sıktı. Sonucunda beni bırakıp uzaktan izlediği yerin manzarası nasıldı? Bilemiyorum. Çünkü işin içinden çıkıp bakamıyordum. Hedefe kitlenmiştim. Aynı zamanda çalıştığımdan ve de çeviri yaptığımdan sekteye uğruyordu. Yüksek lisansımı da ihmal etmek istemiyordum. Bu arada aşk saklanmıştı elbette. Aşk romanı yazıp aşık …
Anlayamıyorum, neden herkes siyah ve beyaz? Aklıma ne geldi? Bir belgeselde renklerin aslında olmadığını her şeyin sadece algılama yani ışığın maddeler üzerine çarpmasıyla ilgili olduğunu izlemiştim. Bu herhalde her şeye olumlu bakmak gibi bir şey olmalıydı. Her neyse. Benim amacım sizinle dertleşmek. Bugünlerde gerçekten kalbiyle konuşan (Korkmayın canım hemen içten yani!) birilerini bulabilmek oldukça güçleşti. …
Portakal kabuğunda bir duş teknesi ve Şişman kız artık sözünü sakınmıyor Sentetik uyku pozisyonları insan hakkında çokça şey söylüyor Ruhunu esneten adam ölülerden beyin çalma peşinde Bugün denizden ne çıkarsa yemek düşümde Zafer kartı ve sirius, junoyla küfür Kendi kendime yaptım zehir Sen neyden ötedeysen Oradayım hazır Ben benden düştüğümde olacağım nesir Üç kuruşa alacağım …
