Komedi kategorisinde bir tiyatro oyununa bilet alıyorsunuz. Amacınız gülmek, hayatınızın olumsuzluklarından, sıkıntılarından, rutin günlük akışınızdan birkaç saat için uzaklaşmak. Fakat gittiğiniz oyun, komediden oldukça uzak hatta vasat bir kurgudan ibaret. İki seçeneğiniz olduğunu düşünürsünüz. İlk seçeneğiniz oyunu sonuna kadar izlemektir. Bir diğeri ise eğer şanslıysanız ve oyun iki perdeden oluşuyorsa ilk yarının sonunda salonu terk …
Vozvravshcheniye; Dönüş, 2003 yapımı bir Rus filmi. Aynı yıl Venedik Film Festivali’nde Altın Ayı ve En İyi İlk Film Ödülü’nü almış. Drama eğitimi alan ve uzun yıllar oyunculuk yapan yönetmen Andrey Petrovich Zvyagintsev, çektiği bu ilk sinema filmiyle başarıyı yakalamış. Zvyaginstev’in bu ve bunu izleyen Sürgün, Levıathan, Sevgisiz ve Elena isimli filmlerinde, günümüz Rus halkının …
Richard Reitinger, Peter Handke ile Wim Wenders’in senaryosunu yazdığı ve Wenders’ın ayrıca yönetmen koltuğuna oturduğu orijinal adı Der Himmer über Berlin, Türkçesi Berlin Üzerindeki Gökyüzü filmini birkaç kelimeyle özetler misin deseler benimkiler; melekler, siyah-beyaz, Berlin, acı, arzu, merhamet ve iç ses olur. Bruno Ganz’ın melek Damiel’ı; Otto Sanders’ın melek Cassiel’i canlandırdığı film genellikle üstten, meleklerin …
Berlin Üzerindeki Gökyüzü mü yoksa Arzunun Kanatları mı? Devamı »
“Sonuçta her şeyi görmediğimiz için bir şeyler duyarız.” Slavoj Žižek Roy Arne Lennart Andersson filmleri, özellikle ilk kez izleyen seyirci için, afallatıcı. Filmler, öyle sinemaya gidip koltuklarımıza kurulup patlamış mısırlarımızı yerken hoş vakit geçirelim diye izlediklerimizden değil. Roy Andersson, sinema tarihinin gelmiş geçmiş en özgün dilini yaratan yönetmen olarak anılıyor. Bence haksız da değiller. Üstelik …
Yönetmen ve senarist Aki Kaurismäki’nin 2023 Cannes Jüri Ödülü’nü kazanmış on dokuzuncu filmi Sararmış Yapraklar, 2024 yılının başında Mubi’de gösterime girdi. Kaurismäki filmlerinin beni etkileyen en büyük özelliği değişik mizahi anlayışla harmanladığı minimalist olay örgüsüdür. Fazladan konuşma, uyumsuz melodiler, gereksiz eşyalar, can alıcı ışıl ışıl renkler yoktur Kaurismäki’nin filmlerinde. Her sahne tek başına başyapıttır. Hemen …
Bol ödüllü ve ödül adaylığı olan filmler üreten Hirokuzu Koreeda, Japon sinemasının son yıllardaki medarı iftaharı. Başlangıçta üslubu Yasujirō Ozu ile kıyaslansa da belgeseller ile sinemaya adım atan Koreeda, belki bu nedenle kamera ile sıradan insan ilişkisini derinden fark etmiş son derece gerçekçi filmlerle kendi üslubunu ortaya koymayı başarıyor. Aile kavramını dingin ve sade bir …
Karmaşık olarak örülen mozaik parçalar gibidir aile. Doğar, büyür, kopar, sarsılır, sarılır, uzaklaşır ama yine bir arada kalmaya çalışır. Tıpkı Blake ailesi gibi. Tiyatrodan filme uyarlanan yapıtlara merak sardığım son dönemde izlediğim etkileyici filmlerden biriydi Stephen Karam’ın The Humans (İnsanlar)‘ı . Duyguları sadece oyuncularla değil, filmin geçtiği ortam ve sesler üzerinden harika şekilde izleyiciye taşımayı …
