En çok böyle zamanlarda özlüyorum Yaprağını seven ağaçları, Suyun rengini Kırlangıç sürülerini. Kentlerin sefil yazgısı sinmişken üzerime Bana oralardan bir anı gönder. Bir avuç toprak kokusu, Çürümüş bir yaprak Uzakların başka hayatlarını Çiçek kokusu taşıyan bir düş anlat mesela. Başka olsun her şey Üşümüş kış gölgesi kalksın üzerimden Bıraksın elimi bu yapışkan günler. Hep aynı …
kendini tekrarlayan sohbetlerin gölgesinde sessizlik kulelerinin bekçisiyim, akbabalar misali dirileri gömmüşüm de ölülerle ebediyim çalsın sazlar oynasın aklımın çıkmaz sokakları yerinden bir şeyleri yitirmenin tam sırası şimdi inancımın mabedinde kahkaha duvarları ve ben asık yüzlü bir günahkârım gatalarda hâlâ iyiliğin öğütleri kötümser yazıtlara çağrı duyarken birileri ne zaman ki gözlerini düşünsem düşümde ateş tapınakları ve …
Hoşgün teyzeme… Hani o çocuklukta, hatırlar mısın? Itırlı çiçeklerini usul usul Duyururdu burnumuza bahârın, Rahatı kaçarken karın kışın… Ellerimizde kadifeden keseler, Lâl rengi, çamaşır iplerine asardık. Lâleler kımıldar, uçardı kelebekler. Ellerinde bin bereketle gelen bahara, Ziyâdesiyle sadra inşirâh, koşardık. Hadra elyesa hadra elyesa hadra…
Kapanmış sanat mezarlığı içim, dergiler, yayınevleri, kitapçılar, galeriler, sinema salonları, tiyatro sahneleri… Alttan vuruyor, yıkılıyor gösteri merkezleri. Gürültüyle başlayan her şey, mutlak sessizliğe gömülüyor sonunda. Ne kalıyor geriye, estetik olandan hayatta? Adım atarken uçuruma, ufukta batan güneşin kızılboyası gözlerimde ve rüzgârın uğultusu kalıyor en son kulaklarımda.
I. Her bir fırça darbesinde boya kabul etmeyen, Alçısı dökülmüş bir hapishane odasının tutsağı değilim ben. Kırık çekmecelerin, Ampulü dökülmüş bir abajurun, Rayı fırlamış yatakların, Talaş tozu kokan eskimiş trabzanların tamiratı benim işim değil. II. Günün temposundan uzak, Monoton hayat yaşamak isteyen kimsenin, Defalarca kez durdurmuş olduğu bir çalar saat değilim ben. Bir atlı karıncanın …
Nükleer denemeler atom bombaları Silahlar tanklar toplar gördük Ölenleri öldürenleri gördük Hepsinden çok çocukları Öldürülen çocukları gördük Mesleğinde acemi bir tanrı Tanrı bile denilemez Kim bile isteye öldürür çocukları Neyin dinamiklerinde yatar Hangi kitap yazar Çocukların ölümünü Nasıl ödüllendirir Ölü çocukları Mesleğinde acemi bir tanrı Ondandır böyle dünya yaratışı
Nasılsın eyy yapraktaki güneş Gölün dibi balık Vapur yazıları ve şarap Dize gelen çizilmiş yüzler Ve şehir efsaneleri? Burçlarda burulan bıyıklar Suya dokunan agresif tarih, nasılsın yok ve varı hatırlamayan boşluk Beyaz yorgan, kanlı gömlek Sonbaharda atılan tokat Çamura batan inek, Tekerlek izi ve kahkaha atan ihtiyar? Nasılsın genel olmayan ve damlayan ev Işıksız tünel …
Kepçeyi de sen verdin Kaşığı da Vur kafanı karnına bağladığın taşa Ne zaman varsak kazan kaldırmaya Sen iyisin biz kaka Uykunda rüyamız Lokmanda dişimiz Kulluğunda hakkımız var Geliyoruz almaya!
Ölünce anlaşılmak istemiyorum diye diye hayıflanarak Ve zorla da olsa doğrultarak enkaza dönmüş bedenimi, İstemeye istemeye, Solgun bir yüzle, Bir bir koparıyorum; Elimde kalan son takvim yapraklarını da! RÜYALARDA BULUŞTUK Senli rüyalara Dalabilmek ve sensizken de Seni yaşayabilmek için Seni düşünerek Girdim yatağıma Ve rüyalarda buluştuk seninle!.. HİCRAN YARASI Şu hicran yarasını Bir …
Duvarda giz Pencerede telaş Sokakta susku Sende şehvetin arsız kuytusu Dil! Çarşafta iz Camda titreyiş Gecede uyku Kasıklarında dinmeyen uğultu Lal! Eşikte adım Sofada kımıltı Ağzında pusu Ve erkeklerin buğusu Git! Yastıkta kan Bedende pas Fikrimde kısas Yatağında çürümenin kokusu Sus! Usulca kurulmak Çınaraltı’na Zahitçe inanmak yalanına Kal!
