Kagir binaların ortasında tozu tüten kerpiç: Penceresinde fulya gözler tomurcuklu seyreder sokağı balkonundaki sardunya kan erisi gibi durur sundurmada sıvasız, bej ve çatlak… otel avizelerinde gölgeleşen yurtsuzluk, doğru yerleştirilmiş bir sarı sözdür oysa soğuk, isli ve hiçtir, bir bütün olacak kadar hiç… tıkıyı dürten çubuğu ıslakça durur karşısında fışkırır semenber fışkırır şapta aranan simya efsunu …
Renklerim soluyor, karanlık içime çöküyor Uzak diyarlardan yazıyorum Kendimi arıyor, bulamıyorum Kafamdaki sesler bir bir susuyor Anlatılardan sıkıldım, sıfır noktasındayım Yolu ve yöntemi kaybettim Pusulam alevler içinde, etraf yangın yeri Ellerim kor alevde, kalbim derinlerde Sancılar içindeyim ve kırgın içim Düzen arayışında bir ağacın gölgesindeyim Kaygılarla savaş, rüyalarla hayal Çıkmaz sokağın ortalarında bir yerdeyim Mecburiyet …
çaydan renk alıp bayrağa verdikdi savaş çıksa su gibi akmaz mı ala boyanmadığından kanımız Kant’a düştük kötüden daha kötüye kaçtı rahatımız defne ormanında arttı felsefeye merakımız dileyen melekelerini getirsin polemiğe dördüncü arıyoruz var mısınız çırıl çıplak oynuyor bardakta dansöz boş mu duruyor şeytan aklımıza kapıda ödemeli kötü kötü şeyler zincirleri eritip toplu iğne dökmeler uyuyanlara …
Bi bıçak sesinde kaldı. Düşüm bu ağaçlar arasında şimdi, güneşi bile dağıtan sayfalarda sayfalara güneşler çizdim, bi bıçak sesinde bıraktım. Bi bıçak sesinde kaldı sen, herhangi bir bilet almıştın ve’ ve’den sonrası yoktu bütün gerçekleri doğruları -babam, benden ümidini kesti, şiir yazdığım için bütün kötülüklerin sonundakini hatta bütün kötüyü de bütün var olma/ma çığlığını! “bekleyen …
İçine damla damla düştüğümüz şu deniz durgunu Günleri biraz geri al Tantana iz bırakmış dudağında. Biz gelemeyiz göze, Söze anlam giydirme. Çünkü biz tatsız tuzsuz başlıkların altına İmzamızı atmayız, Acelesi olan Bir salon kapasitesi kadar Dolarız dışarıya, Azalan makilerin rengi Akdeniz olur yine, Sesine ilmek ilmek bir içtenlik atılır. Eski torun ve yeni evlat sarmalı …
Şair, düşünce ütopyasında beni mi yazmalı, bilince dönüşmüş duyarlılığı mı? Dizeler var, anlak ile his arasında çözülen hakikati yansıtır. Dizeler var, karanlığın distopyasında humma nöbetindedir. İnşa etmek için ille de yıkmak mı gerekir? Şiir, sadece ahenkli imgelerle kotarılmış metinden mi ibarettir? Şair öyle betimler ki halden hale dönüşen yaralı zamanı, anlar kelimelerin vicdanıyla törpülenir. Kimi …
Kirişi serap için büken gücüm, bir atımlık mesafeden çaresiz şimdi. Düştü ay ışığında köpüren kelimelerim. Ortasından vurgun bir nota gibi dizgelere düştü Şiniklerle ölçülen ahretliğim nerede? Bayır çıkmaktan sol diz kapağım kayıp. Ayıp artık kendi nehrinden başkasına saka olmak YASAK bu mülkte karga vurmak… Yasak, koskoca harflerle yasak! İntizama aykırı bir med gibi, bu şimşir …
Masanın üstünde İki fincan, birbiriyle bakışan İkisinin yanında kalplerinin yarısı, Yarısı daha güzel bir diğer yarısından Taşıdıkları yarımların rengi, altından Ve altlarında yuvarlak, çizgili bir divan Masanın üstüne boylu boyunca uzanmış iki hükümran! Yatakları hazırlanmış kahverengi bir ağacın ormanından Her şey ne hoş ne kadar da hazır. Tam zamanı bir yudum kahve olmanın, Öğütülmüş çekirdeklerin …
I. İlk kez Sokul Bakar’da gördüm o küçük çocuğu Büyümüş de küçülmüş derlerdi öylesine İşi bitince abbaralarda koşuyordu onu bekleyen annesine Keşke benim olsaydı Benim oğlum olsaydı Ya da kardeşim Koşsaydık birlikte O çocuk sensin hâlâ bir çocuksun Büyümüş ve küçülmemiş. İçten, sevgi dolu Yaşam sevinci dolu Sen çok yaşa çocuk çok Sevgin bitmesin Çok …
İğneli valiz diyecektim, hüzün iğneden sivri yazılarında her çözüm müzmin yalnızlık valizinin yüküdür; ağı/r dil kaçıp kurtulmak ne mümkün; beden-ruh refakatçi yolda (kazanma hırsına nişan takanların dünyasını hoş görme kolayından çıkmaz; gidecek kaydı olmayanların kışı bu ölüme cila çekmek; dinci-kinci klan hilesi, olup-bitene cin zırhı nedensiz değil; yıkım karelerini sever ajansları vahşi semirme haberlerini süsler …
