“Sen annen gibi olma e mi kuzum? ‘Aşk aşk’ diye beş para etmez bir adama tutulup kalma sakın. Akıllı kızsın sen. Okuyacaksın. Yüksek yüksek okulları bitireceksin. Önce ekmeğini al eline. Sonra bakarsın, ‘Yanıma kim yaraşır’ diye. Kocanın insafına muhtaç olma. Unutma bu söylediklerimi. Hadi şimdi şu elbiseyi sekiz numaradaki Hale Hanım’a götür bakalım.” Unutmadı Yaren. …
Kagir binaların ortasında tozu tüten kerpiç: Penceresinde fulya gözler tomurcuklu seyreder sokağı balkonundaki sardunya kan erisi gibi durur sundurmada sıvasız, bej ve çatlak… otel avizelerinde gölgeleşen yurtsuzluk, doğru yerleştirilmiş bir sarı sözdür oysa soğuk, isli ve hiçtir, bir bütün olacak kadar hiç… tıkıyı dürten çubuğu ıslakça durur karşısında fışkırır semenber fışkırır şapta aranan simya efsunu …
Otomat bir kez daha kapanıyor. Yöneticiye söylemeli, zaman aralıklarını uzatmak lazım. İki basamakta sönüyor. Kolumu kaldırıyorum. “Beyaza boyamayalım,” demiştim. İki kutu boyayla zor kapamıştık. Alttan alttan sırıtıyor işte. Bok sarısı. Eve geldiğinde beni görünce şaşırır mı? Sürpriz yapmayalı ne çok zaman geçti. Konuşmayalı. Önce cümlelerimizin arası uzadı. Bedenlerimizin, dudaklarımızın, ellerimizin sonra. Zile basmıyorum. Bond çantamdan …
Renklerim soluyor, karanlık içime çöküyor Uzak diyarlardan yazıyorum Kendimi arıyor, bulamıyorum Kafamdaki sesler bir bir susuyor Anlatılardan sıkıldım, sıfır noktasındayım Yolu ve yöntemi kaybettim Pusulam alevler içinde, etraf yangın yeri Ellerim kor alevde, kalbim derinlerde Sancılar içindeyim ve kırgın içim Düzen arayışında bir ağacın gölgesindeyim Kaygılarla savaş, rüyalarla hayal Çıkmaz sokağın ortalarında bir yerdeyim Mecburiyet …
Geceyi bir kâğıt gibi al önüne, yıldızlar mürekkebin, ay kalemin olsun. Dök içinde ne varsa kelimelerle gökyüzüne, ağır mı geldi yazdıkların? Bırak dökülsünler bulutlardan aşağı, belki de ıslanır senin kelimelerinle sokaklar. Yağmur olarak inen cümlelerin arasında tüm caddelerde özgürce aksın ruhun. Titrek sokak lambasının altında yırtık paltosuyla keman çalan gizemli adamın ağlayan melodileri akan kelimelerin …
Salgını ciddiye alan birkaç kişiden biriyim. Öyle ki virüs istilasıyla beraber dünyadan elimi eteğimi çektim. Konser, herhangi bir gösteri, sergi ya da sinemaya gitmediğim gibi çok uzun süre pazara bile çıkmadım, çevrimiçi alışveriş siteleri aracığıyla eksiklerimi tamamladım. İnsanlarla canciğer ilişkilerimi hem kendi sağlığım hem onlarınki için askıya aldım. Tek derdim hayatta kalmak oldu, ama eksildiğim …
“Ne saçma bir düştü mutsuzluk.” Virginia Woolf Ablamın üniversite yıllarında yaptığı okumalarda adıyla dikkatimi çeken kitaptı o, Kendine Ait Bir Oda (1) . Evde kimsenin kendine ait bir odası yoktu. Ablamla aynı odayı paylaşıyor, hatta aynı masada ders çalışıyorduk. Sayfalarını karıştırdığım kitap ile paylaştığımız oda arasında kurmaya çalıştığım bağa, on dört yaşım izin vermedi. Okursam anlayabileceğimi …
Bugün aldığım kitapları yerleştiremedim kitaplığa. Bir aşağı bir yukarı… sığdıramadım. Zaten birbirine girmiş hepsi. Renkleri, sıraları, konuları, yazarları karışmış. Şöyle biraz göz gezdirdim. Çok uzun yıllar olmuş. Günlerce belki de haftalarca arayıp sonra yarım kalmış sayfalarla göz göze geldim. İnsan kitaptan utanır mı? Ben utandım! Yarım kalmışların yüzüne bakamadım. Bi köşede “Fasl-ı Aşk”, bi tarafta …
Yolum hep yazı sanatına gönül vermiş çağdaş insanlarla kesişiyor son yıllarda. Özge Hanım gibi sanata, musikiye, edebiyata değer kazandıran, yazarken bütün olan, bir Ankara hanımefendisi mesela, aynı zamanda benim ilham perim kendisi. Ekrem Bey gibi Çerkes sürgününe adanmış ruhlarla. Unutulan değerleri yaşatmak gibi muazzam bir öze sahip. Çerkes soylusudur kendisi. Tarık Bey gibi gazeteci araştırmacı …
çaydan renk alıp bayrağa verdikdi savaş çıksa su gibi akmaz mı ala boyanmadığından kanımız Kant’a düştük kötüden daha kötüye kaçtı rahatımız defne ormanında arttı felsefeye merakımız dileyen melekelerini getirsin polemiğe dördüncü arıyoruz var mısınız çırıl çıplak oynuyor bardakta dansöz boş mu duruyor şeytan aklımıza kapıda ödemeli kötü kötü şeyler zincirleri eritip toplu iğne dökmeler uyuyanlara …
