Karşımda duran toprak yığınına bakarken üç ayın nasıl geçtiğini düşündüm. Sular hâlâ hızlı şekilde yamaçtan aşağı akıyor, bense sağ ayak bileğim çamura batmış şekilde bekliyordum. Yaklaşık iki saattir aralıksız yağan yağmur, karşılaştığı her şeyi önüne katıp yer çekiminin dayanılmaz etkisiyle tüm köyün üzerinden geçiyordu. Tamir etmek için bir hafta uğraştığım odun deposunun direkleri kırılarak öne …
Geceleri çok zor uyuyan, yatakta dönüp dururken baş dönmesi yüzünden uyuyakalan insanlar vicdanen sıkıntılı, hayatında yolunda gitmeyen birtakım şeyler olan insanlar mı, yoksa çok mu zekiler? Başını yastığa koyduğu anı bile zor hatırlayacak kadar kolay uyuyanlar kalbi temiz, alnı öpülesi melekler mi yoksa alayı düpedüz alıklar mı? Bilim dünyasının buna hâlâ çok net bir cevap …
Muammer Amcam başını ellerinin arasına almış düşünüyor, arada önündeki peçeteye bir şeyler karalıyordu. Daha doğrusu hep aynı şeyi çiziyordu; kocaman gözlü bir oğlan çocuğu. Öyle de güzel çiziyordu ki değme ressamlara taş çıkartırdı. “Bu çocuk kim?” diye soruyordum, duymuyordu. Yanındaki büyük rakı şişesinin yarısı boştu. Tabaklara, etleri sıyrılmış kılçıklar dizilmişti. Yenmemiş çıtır çıtır hamsiler, ziyan …
Her gün ocağa inerken “uğurlar olsun” ocaktan çıkınca “geçmiş olsun” dediler, “Yüz karası değil, kömür karası Böyle kazanılır ekmek parası” dediler, alınları ak emekçiler. Bir kez daha yüreğimiz dağlandı… Bilim ve Teknolojide öncü olan ülkelerin entelijansıyası, bilimsel ve teknolojik ilerlemenin dayatması sonucu hayatın olağan akışında meydana gelen sosyo-ekonomik, sosyo-politik, sosyo-kültürel, psiko-sosyal yenilik ve dönüşümler üzerine …
Öyle bir şehir ki; Arnavut taş kaldırımlı sokaklarında yürürken, yere çakılmış küçük pirinç levhalarıyla başka bir zamana savurur sizi. Her bir küçük ve yüzlerce pirinç levhaya kazılmış isim, doğum ve ölüm tarihleri! Yüzlercesi önünüz ve ardınızca devam eder. Kim bu insanlar? Neden bu isimler her yerde adımlarınızı takip eder bu şehirde? Önce bir anlam veremez …
Bi bıçak sesinde kaldı. Düşüm bu ağaçlar arasında şimdi, güneşi bile dağıtan sayfalarda sayfalara güneşler çizdim, bi bıçak sesinde bıraktım. Bi bıçak sesinde kaldı sen, herhangi bir bilet almıştın ve’ ve’den sonrası yoktu bütün gerçekleri doğruları -babam, benden ümidini kesti, şiir yazdığım için bütün kötülüklerin sonundakini hatta bütün kötüyü de bütün var olma/ma çığlığını! “bekleyen …
İlk etapta duvardaki gravür dikkatimi çekiyor ölü bir kuş. Oda duvarlarının dipleri nemlenmiş içeride ağır bir küf kokusu hâkim. Nefti yeşili tekli koltuğun kırık bacağı hemen gözüme ilişiyor, oturup kalktıkça denge yitimine uğruyor olmalı düşüncesi takip ediyor gözlemlerimi. Beni çalışma odasına alan bakıcı kadın ortalıktan kayboldu, hâlâ ayaktayım. Rauf Bey’in teşrif etmesini bekliyorum. Çalışma odasının …
“Uyandınız” diyen bir ses ile uyandım. Doktorun sesi olmalı. Uyandığım halde gözlerimi açmak istemiyorum, rüya devam ediyor, sabitlenmiş bir bakışla sana bakıyorum. Sanki uyumak için direniyorum. Bir metre uzağımdasın ve ben seni tam olarak göremiyorum. Sadece bir silüet. Rüyada mıyım yoksa gerçek hayatta mı ayırt edemiyorum. Sedyedeyim, kolum dirseğimden dışarı doğru açılmış ve elimde beyaz …
İçine damla damla düştüğümüz şu deniz durgunu Günleri biraz geri al Tantana iz bırakmış dudağında. Biz gelemeyiz göze, Söze anlam giydirme. Çünkü biz tatsız tuzsuz başlıkların altına İmzamızı atmayız, Acelesi olan Bir salon kapasitesi kadar Dolarız dışarıya, Azalan makilerin rengi Akdeniz olur yine, Sesine ilmek ilmek bir içtenlik atılır. Eski torun ve yeni evlat sarmalı …
