Kitap: Bıçak Öyküleri Yazar: Engin Belki Yıldırım Bir kitabı okumamın üstünden uzun bir süre geçtiği halde kitabın ruhu beni bırakmıyor, kafamın içinde dönüp duruyorsa bu kitabı yeni okurlara anlatmadan rahat edemiyorum. Güzel bir kitabın iz bıraktığına, kelimelerin büyülü olduğuna ve içimizi kavuran anlatma isteğinin eninde sonunda bir şekle bürünüp okuyucuyla buluştuğuna inanıyorum. Anlatacağım kitapları seçme …
Ağabeyinin ardından Hala ağıtı Samimiyeti aradım bu dünyada, Çekindim, utandım kalabalıklarda Ağlamak şimdi Öz geçmişime eklenir mi? Yalnız gidiyorum mezarlığa Annem görmesin ağladığımı… Yağmurdan sonra, Nereden baksan Toprak kokusudur dünya Dağların yamacında, Yanı başında, Mezarlık, Kuşları gördüm Gün batımında, Güvercinleri sorarsan az önce uğurladım Evlerin çatılarına Şairi sorarsan Mütevazilik Had safhalarda ! Yağmurlardan sonra Nereden …
Bu yazı, “aşkı bulmanın ve korumanın yollarını” anlatan bir kitabın bana düşündürdükleriyle alakalı. Uzun zamandır kütüphanemde beklettiğim bir kitabı geçenlerde nihayet elime aldım. Belki de bilinçdışı bir sebepti bunca zamandır elime almamam, beni tüm bu düşüncelere sevk edeceğini tahmin ettiğim gerçeklerden kaçmak için okumuyordum. Eski bir partnerim önermişti okumamı. Zira şu an bile “sevgilim” demekten …
Mitler yahut dinler tarihi, doğal olana özlem, doğal olanın gerekliliği ekseninde kendilerini var etmiştir. Animizm, manizm yahut totemizm gibi İbrahimi dinlerden önceki ilk dinlere kadar bu doğallığın izi sürülebilir. Doğanın içinden; ısıtan, yakan, rüzgâr çıkartan, koruyan, öfkelenen, korku duyulan Tanrı tasvirleri on binlerce yıl öteden beri insanın iliklerine kadar işleyegelir. İnsan, tanrılarını yukarıda bir yere, …
Sonu çizilmiş bozuk bir plak gibi noksan günlerin sevdası, bir ömür türküsü… Deli dünya haykırır , yüküm ağır gelir. İçimde koca bir yarasın dokunmadan acıyan. Geceleri tüm yüzler siyahtır parıltısı olmayan. Bal gözlerindi tutku dolu sol yanımı ağrıtan. Tutunduğum umut, yarattığım düşler… İçimde suladığım çiçek solar. Öldürmeye …
Bak Bak, buralar bize göre değil. Bu dünya bize yabancı… Bu deryalar bize uzak! Kalay dumanları Ve pastane kokularına aşina bir nesli Rafa kaldırdılar. Bir oyun uyduruldu. -Yeni bir düzen.- Ve bir oyuncu Sağır, kör, dilsiz, topal, aksak… Çekip dünyanın ipini Yüreğine bağladı! Sonra Homeros -Tarihin en iyi yalancısı – İnceltip çelikten kılıcını Tarihsiz destanlar …
