Görücülere kapıyı açmaya en küçük kardeşimi yollayan üvey annem bana da, “Sen mutfakta bekleyeceksin, isteme bitmeden kimseye görünme,” diyor. Yüzüne anlamsızca bakıyorum. Kapı aralığından gelenleri gözetlemeye başlıyorum. Önce sarıklı ve şalvarlı üç adam giriyor. Arkalarından da kara feraceleriyle iki kadın. Buyur edilen yerlere kadınlar ayrı erkekler ayrı oturuyorlar. Görücü dedikleri bunlar demek. Ama ablam için …
doğru ya bu işin ustası bendim taş üstüne taş koymakta iyiydim kuşattım düşümdeki şehrin her çıkışını dileme doladım tabuların şarkısını ve her günün sonunda öve öve göğe çıkardım ördüğüm duvarları dallar sallanırken ağaçlar yürüyecek sandım bu sebepten ötürü içimdeki ormanı yaktım tutukladım başkaldıran yaprakların savruluşlarını bir çuvala doldurdum örgütlenen hışırtıları ve her günün sonunda kafamdaki …
Adam yanımdan geçerken elini uzattı; ben ne olduğunu bile anlayamadan cebime bir tomar bozukluk boca etti. “Beyefendi, beyefendi bakar mısınız, sanırım bir yanlışlık oldu!” diye arkasından seslendim. Ancak beni duyduğu halde, duran tramvaydan hızla indi. Tramvayın henüz açık olan kapısından bir an için arkasına dönüp bana baktı. Yüzümü unutmak istemiyor gibiydi. Fötr şapkasının altında yeşil …
Güneş henüz doğmamıştı yola çıkarken Sana yolda rastladım, güneş doğdu Kozalarından henüz çıkmamıştı kelebekler, seni ararken Yola çıktım, seni buldum kelebekler uçuştu Ben daha açmamıştım gözlerimi, her yer karanlıktı Sabah kalktım, gözlerimi açtım, seni gördüm Oysa hiçbir bitki yeşermemişti ben uyurken, çoraktı Uyandım, gözlerine rastladım, ormanlar yeşerdi, çiçekler topladım Oysa ben daha seni sevmemişken, Alis …
“Mesele, bütün geleneksel kültür literatürünün bu ilgilerle alakalı olduğunu düşünmemeleridir…. Sonuçta da hayal güçleri gelişebileceği kadar gelişmiyor. Peki öbür yakada neler oluyor? Hala kültürün tamamı geleneksel kültürden ibaretmiş gibi davranıyorlar, sanki doğa düzeni yokmuşçasına.” C. P. Snow meşhur İki Kültür (The Two Cultures) isimli metninde bir yanda bilim insanlarının diğer yanda edebiyatçıların ve sanatçıların yarattıkları …
Bir gün Dostoyevski okudum, ertesi gün Kafka okudum, o gün Camus okudum, başka bir gün Oğuz Atay, sonraki gün Sabahattin Ali, yağmurlu bir günde Haldun Taner, zamansız bir günde Ahmet Hamdi Tanpınar, kendime ait bir günde Virginia Woolf, geceler boyu Stefan Zweig, bir pazartesi günü Marquez, art arda Shakespeare, peş peşe Çehov, o yıl George …
kendimi görmemeliydim seni sevmek için seni sevmek için ellerimle kapattım aynayı körleştik mi kendimize? soyunmalıyız aynayı kaplar ellerim, beni sen soymalısın ikna olmaz gibiydin, bense iflah olmaz… ellerimi çektim görüntüden, sonrası tuzla buz camlar düştü avuçlarımdan, kalan ne varsa gül ve kan sütten kesilir gibi ama en çok kendimizden öz varlık, doludizgin ilenir ya kendisine …
O gün orada ne aradığımı bilmiyordum, zaten genelde aradığım şeyleri bilmem. Belki söylerken utanmalıyım bunu, ama yeterince yandıktan sonra utanma duygunuz da yanıyor. Taze dallı heveslerden de tüm onurlu duygulardan da geriye dumanı kalıyor. Sizi sarmaya görsün, bildiklerinizi de unutturan küstah bir duman. Yanmazdan önce altın bir bilezik gibi seve seve takındığınız, sonra ateşten halka …
