Mezopotamya ‘nın Sessiz Dili Kadınların bedenlerine işlenen ve tarihi binlerce yıl öncesine dayanan kadim bir sanat ve dövme biçimi olarak tarif edebiliriz “DEG”i… Degler, ezilmiş ve değersizleştirilmiş Mezopotamya kadınlarının kendilerini bir şekilde ifade etme yöntemi aslında… Bir nevi dile getiremediklerini sembolize etme çabası… Tarifsiz bir suskunluk çağı fakat diğer taraftan da derin bir isyan hâli… …
Hayal kurmayı bırakır mı insan? Belki bırakmaz ama yerini gerçekçi diye dayatılanları alır yaş ilerledikçe. Hiçbir hayal çocukluktaki gibi canlı, eğlenceli olamaz. O zaman, tümü olmasa da hayallerin sonu genelde mutludur. Fakat bazen bir şey olur, biri gelir ve tüm hayalleriniz çocukken bile yıkılır. Yine de hayallere sarılmayı tercih edebilirsiniz. Ama çoğu zaman, yıkılanlarla erkenden …
Hayatımızdaki sineklere ithafen… Etraflıca çevresine baktı. Aklından geçenleri harekete geçirmek için çok heyecanlıydı. İçinden, “Ne kadar da kurnazım.” dedi. İlk gördüğü tezgâha yaklaştı. Hiçbir ihtiyacı olmamasına rağmen ürünleri tezgâhta inceliyor yerlerini değiştiriyor fiyatlarını sorup sürekli çok pahalı, diyordu. Tezgâh sahibi adamın dikkatini çekmeyi başardı. Hissettiği anda Sinek sinsi gülümsemesini suratına koydu ve ellerini sanki üşüyormuş …
Not Defterime Yansıyan Sylvia Plath, bir çeşit dijital karalama defterine Sylvia Plath’ı anlama yolculuğunda düşülmüş kısa kısa notlardan oluşan bir yazı dizisi. Tutulan her not, görece ham, ancak Plath’ı anlama yolculuğunda üzerine dikkatle düşünülesi alıntılar ve yorumlar içeriyor. Bu notları kaleme alırken aralarında “birbirini içeriksel ve sistematik bir şekilde takip etmeli” şeklinde bir kaygı gütmüyorum. …
horlayan çiçeklerine aldırmamıştı okuduğu kitabın sonu da pek tuhaftı birkaç kadeh güzelliklerden yudumlasa da mutlu sonlar meyhanesine uğramamıştı evinde içip evini dağıtan cümleler ile baş başa kalmıştı kitabın kapağını kapattı sözcükler bir açıklıktan sızıyordu odasına çıfıt çarşına dönen kadının kafasının içini kapladılar ve kafası mutlu sonlar meyhanesinin bitişiğindeydi aklına takılı kalan detaylar için tekrar kitabın …
Öğretmen Müjgan Hanım ile tüccar Cemil Bey’in bir oğlu olur 51’in soğuk bir Şubat günü, bir ırmağın kıyısındaki evde… Kalabalık ve gayet curcuna bir ailede buyur yeşil gözlü Karadenizli çocuk. Aç parantez, aslında annesinin karnına İstanbul’da düşmüştür, ama babası hayatına ilk müdahalesini yaparak dede evinde doğsun ister. O yüzden İstanbul’u ilk kez beş yaşında görür …
Şenay Ocak olarak kendinizi nasıl tanımlarsınız? Günlük hayatımda doğa, hayvanlar, çocuklar ile ilgilenen ve düzenli yaşamayı kendine alışkanlık edinmiş biriyim. Yaşım daha gençken hayatı dolu dolu yaşamış ve onu şimdiki zamanda sindirerek; keyfini çalışarak, üreterek bu yaşlarıma yansıtmaya çalışan biriyim. İnsanlar çoğu zaman disiplinim, sakin yaşamım ve cana yakınlığım karşısında şaşırırlar. Olduğum kişiden mutlu …
“Bence Aynı Gökyüzünü Paylaşmamız Güzel Bir Şey…” İkimiz de Hala Yeryüzünde ve Bir Şekilde Birlikteyken! Charlotte Wells, Aftersun (Güneş Sonrası) Aftersun, İskoç yönetmen Charlotte Wells’in ilk uzun metrajı olmasına rağmen; özgün tarzı, estetik ve güçlü görsel dünyasıyla oldukça sade, ama bir o kadar da ihtişamlı bir film. İngiliz Bağımsız Film Ödülleri’ne damgasını vuran 2022 yapımı …
Burası benim evim. Doğduğumdan beri bu kentte, bu bahçede yaşıyorum. Ev demesi zor ama yuvam işte. İnsanın yaşadığı yerdir ya yuvası … Doğduğumda annem beni buraya bırakmış, daha bebekmişim. Olanı biteni hatırlamıyorum. Bir annem olduğunu biliyorum ama benim hiç babam olmadı, bana bakan, karşılığında beni döven, anneme söven, aşağılayan bir babam da yok, “piç” diyorlar …
“Bu dersler yalnızca sana iyi geliyor bana değil. İhtiyacım olan şeyi bu okul veremez bana, o yüzden eğlenmeme bakıyorum.” diye feveran etmişti Seda. O zamana kadar okullara hiç bir ihtiyaçmış gözüyle bakmadığımı fark etmiştim. Ben öyle gelip gidiyordum okula, evet derslerimi çok seviyordum, başarılı olmak benim yıldızımı parlatan şeydi. Ancak hiç bize verilen bu derslere neden …
