Barış Erdoğan

Şuraya Bir Çocuk Resmi Çiziyorum

Picasso da kim oluyor. Ben ondan daha güzel çiziyorum.  Hiçbir çocuğun yüzünde maske yoktur.  Ne olmak isterdin, derlerdi çocukken. Her sabah başka şeyler olmak için can atan çocuğa garip gelirdi bu sorular. Dün kuz yerlerde açan çiğdemdim, bugün sahilde güneşle öpüşen anemon… Ben bir şey olmanın ağır yükünü taşıyamam ki… Bir şey olmak tükenmek değilse …

Şuraya Bir Çocuk Resmi Çiziyorum Devamı »

Yarası Olanlar Müzikali

yara yara değil, kafka’s çıbanı  Elimi dostça koydum omzuna, meğer yarası tam oradaymış, der Valery, başka bir şey demez. Valery’nin yerine yarası olan adam konuşur: Sarılmamış her yara işler. Neşter yarası kapanır ama sözün açtığı yara kapanmaz.  Yaralıyım, beni vur.  Penceresinden bir gül at, gönlünden yaralansın kâfirin kızı. Ölmezse zencefil niyetine arsenik içsin. Hançer taşısın …

Yarası Olanlar Müzikali Devamı »

Spartaküslerin Bayramı

Bende idi bunca yıllar kaddine serv-i revan Doğrulukla kulluk ettiğiyçün âzâd eyledi (*) (Hoca Dehhani)  Nefesini tutmayı bilen okurlara değil sözüm, okurken nefessiz kalanlara: “York’lu Bir Denizcinin, Kendi Kaleminden, Deniz Kazası ile Düştüğü Amerika Sahillerindeki Oroonoque Nehri Ağzındaki Issız Bir Adada 28 Yılını Geçirirken Yaşadığı Serüvenler ve Korsanlar Tarafından Kurtarılması” romanını okumayan ergen kalmamıştır ancak …

Spartaküslerin Bayramı Devamı »

Tanrı Gökkuşağıdır

Gökkuşağı bir renk değildir, buluştur. Renkleri yoğuran sanatçıları severim, renklerle yoğrulan sanatçıları sarılıp sarılıp severim….

Sonbahar Şarkıları

Sonbaharsan yeşile bulaşma.   Ben sonbahardan başka bir şey değilim.   Didem Madak, şiirlerini “Grapon Kâğıtları”na sardığı günlerde, bende göğsümden dilime doğru yükselen bir “mersiyeağrısı” bırakmıştı. Pessoa’nın “Huzursuzluğun Kitabı”nda da bir benzerini, belki daha hafif sancılısını yaşamıştım.Sonrası uçsuz bucaksız sonbahar bahçesi… Zaman zaman sözcüklerini yutkunamadım. Korkusuzluğun burcuna şiirbayrağı diken bir şairin, “Ölüm çok iri bir …

Sonbahar Şarkıları Devamı »

Bayan Hiç ve Bay Hiç’in Kentleri

ben bir kente dağılmadım, yağdım bir kadına ilk ve son yağmurdum     Tolstoy’un Savaş ve Barış’ının, Joyce’un Ulyyses‘inin ve İlhan Berk’in Galata ve Pera‘sının ortak özellikleri şu: Bir kent ve birçok yapı üstüne yazılmaları. Bu kentlerin ve yapıların -yerle bir olsalar dahi- bu eserlerden hareketle yeniden kurulabilecek olmaları.   Quo vadis ey İstanbul? Quo …

Bayan Hiç ve Bay Hiç’in Kentleri Devamı »