Yalnızlık nedir diye sorsalar, yani sormazlar aslında herkes bilir, ama herkesin yalnızlığı başkadır. Kimse aynı tanımı, aynı betimlemeyi yapmaz. Benim yalnızlığım doğduğumda başlamış mesela. Kırmızı bez beşikte bir yastık bir yorgandan küçük bir dünya, bebeğin dünyası, bebeğin yalnızlığı! İşte insan taaa bebeklikte, hatta doğduğunda alışıyor iyi ya da kötüye. Neyi verirlerse onunla yetinmeyi öğretiyorlar. Önemli …
Picasso da kim oluyor. Ben ondan daha güzel çiziyorum. Hiçbir çocuğun yüzünde maske yoktur. Ne olmak isterdin, derlerdi çocukken. Her sabah başka şeyler olmak için can atan çocuğa garip gelirdi bu sorular. Dün kuz yerlerde açan çiğdemdim, bugün sahilde güneşle öpüşen anemon… Ben bir şey olmanın ağır yükünü taşıyamam ki… Bir şey olmak tükenmek değilse …
Bu yazı, “aşkı bulmanın ve korumanın yollarını” anlatan bir kitabın bana düşündürdükleriyle alakalı. Uzun zamandır kütüphanemde beklettiğim bir kitabı geçenlerde nihayet elime aldım. Belki de bilinçdışı bir sebepti bunca zamandır elime almamam, beni tüm bu düşüncelere sevk edeceğini tahmin ettiğim gerçeklerden kaçmak için okumuyordum. Eski bir partnerim önermişti okumamı. Zira şu an bile “sevgilim” demekten …
Mitler yahut dinler tarihi, doğal olana özlem, doğal olanın gerekliliği ekseninde kendilerini var etmiştir. Animizm, manizm yahut totemizm gibi İbrahimi dinlerden önceki ilk dinlere kadar bu doğallığın izi sürülebilir. Doğanın içinden; ısıtan, yakan, rüzgâr çıkartan, koruyan, öfkelenen, korku duyulan Tanrı tasvirleri on binlerce yıl öteden beri insanın iliklerine kadar işleyegelir. İnsan, tanrılarını yukarıda bir yere, …
Sevgili Hasan Ildız’ın, Alya’ya Şiirler dizisine ait Anemon ve Petunya’dan sonra üçüncü olarak yayınlanan Lotus; Klaros Yayınları’ndan Ocak 2023’te çıkmıştır. Adından da anlaşıldığı gibi Lotus (Nilüfer): Neyl-ü fer; ışığa ulaşmak, o şerefe nail olmak amacıyla, ana karakteri Alya olan dizeler etrafında, şairin sol anahtarına öncülük etmiştir. Kapak resmini ilk gördüğüm anda “Millais”ın, hüznün ve aşkın …
yara yara değil, kafka’s çıbanı Elimi dostça koydum omzuna, meğer yarası tam oradaymış, der Valery, başka bir şey demez. Valery’nin yerine yarası olan adam konuşur: Sarılmamış her yara işler. Neşter yarası kapanır ama sözün açtığı yara kapanmaz. Yaralıyım, beni vur. Penceresinden bir gül at, gönlünden yaralansın kâfirin kızı. Ölmezse zencefil niyetine arsenik içsin. Hançer taşısın …
Özür dilerim! Nereden tutunacağımı bulamadım. Söze nasıl başlayacağımı, nasıl ifade edersem daha doğru olacağını bilemedim. Sanki ne söylesem ne yazsam ifade etmekte zorlanıyorum ya da yanlış ifade ediyorum. Çok düşünerek mi yazmalıyım yoksa hiç düşünmeden mi? Kendimi hangi yollardan anlatırsam daha doğru anlaşırım diye ince ayrıntılara giriyorum. Gerek var mı o da meçhul! Güne gözlerimi …
Klasikleşmiş açılış hamleleri ile başladım. Atlarımla merkezdeki piyonları sağlama aldım. Aslında basit bir tuzak kurup oyunu çabucak bitirebilirdim ancak karşımdaki rakibin oyunu ne kadar bildiğini bilmiyordum. Risk almayarak oynamaya devam ettim, taa ki rakibim vezirimi isteyene kadar. Veziri korumak istiyordum, çünkü oyunun bu aşamasında böyle bir kayıp beni zora sokabilirdi. Veziri kaçırıp rakibin hamlesini bekledim. …
Bende idi bunca yıllar kaddine serv-i revan Doğrulukla kulluk ettiğiyçün âzâd eyledi (*) (Hoca Dehhani) Nefesini tutmayı bilen okurlara değil sözüm, okurken nefessiz kalanlara: “York’lu Bir Denizcinin, Kendi Kaleminden, Deniz Kazası ile Düştüğü Amerika Sahillerindeki Oroonoque Nehri Ağzındaki Issız Bir Adada 28 Yılını Geçirirken Yaşadığı Serüvenler ve Korsanlar Tarafından Kurtarılması” romanını okumayan ergen kalmamıştır ancak …
“Ey düşünden ayrılan katıksız his Son kerteye vardın mı?” Dağınık ve ayarsız zamanların gölgesi olan şiir, çoğu kez melankolinin ortasında açılan obruklar gibidir. Her şair, vates, yalvaç ya da ozan, sözcükleri farklı imge yapısıyla bambaşka zamanlarda mühürler. Ancak hermeneutik sinedeki şiir sonsuzluk hissi uyandırır. Şair monist bir düşünde olsa da ruh bu yolculukta bir veya …
