Nereye gömüldüğünü kimse bilmedi. Büyük bir çukur kazdılar ve onu oraya attılar. Ailesine ait olmayan bir mezarlıkta, Sadece KIMSESIZLERIN huzur içinde uyuduğu yer. Sabahın erken saatleriydi, ne oğulları ne de komşuları orada bulundular, CEMAAT TOPRAGI ACTI VE ONU ORACIKTA GOMUVERDLER İmam helallik istedi, OnunkiSI günahların en büyüğü, kendi günahından daha büyük ailesinin namusuna bıraktığı lekeydi, …
Okulu kıran öğrenci; Öğretmenim derdi ki bu bir Hayat bilgisi, Sonrası, sonradan öğrenilen Gardaşım; Babam gerçekten Kanser mi? Ağır bir cümle değil mi? Balkondaki çiçekler solmasın Küsmesin Dünya’ya diye şiirler okumak. Yerini sever çiçekler, Sabah saatlerinde kuşlar ve serçeler. Ekmeğin peşindeler. Köye giden bir insan, Yanımda halamın oğlu Ne konuşsak acı, “Cenaze nakil aracı” Toprak …
Yaşamak yalnızlıktır. Ölüm yolculuğuna çıkmaktır sessiz sedasız. Ardında ne ağlayanın olur ne yas tutanın. Ölüm bile sıradanlaştı artık bu hız çağında. Sağanak yağmur gibi gelip geçiyor. Yüreğine dokunamıyor insanların… Yaşamak ölüm kadar soğuk! Havaya, suya ve toprağa düşen cemre Neden insanların gönlüne düşmüyor? Sevgiler yeşermiyor?.. Vladimir Mayakovski: “sevmek kolay değildir” demiş. Sevmek, elbette kolay değildir. …
özlemi bana getiren usumdaki şarkılar ile dilime isyan ediyorum kafası güzel sesimin peşine düşüp sallanan sokaklara naralar ekiyorum uyuyan kaldırımlar ağlamaya başlayınca bir düşün içinde olduğumu anlıyorum derdimi hep içime attım içimi de sokağa döktüm sokağımı da rüyamda böyle gördüm tatava eden yıldız falcısı değilim sadece geceleri yıldız tarlasından düşen ışıkları gömdüm kavuşmayı bana anlatan …
Ağabeyinin ardından Hala ağıtı Samimiyeti aradım bu dünyada, Çekindim, utandım kalabalıklarda Ağlamak şimdi Öz geçmişime eklenir mi? Yalnız gidiyorum mezarlığa Annem görmesin ağladığımı… Yağmurdan sonra, Nereden baksan Toprak kokusudur dünya Dağların yamacında, Yanı başında, Mezarlık, Kuşları gördüm Gün batımında, Güvercinleri sorarsan az önce uğurladım Evlerin çatılarına Şairi sorarsan Mütevazilik Had safhalarda ! Yağmurlardan sonra Nereden …
Sonu çizilmiş bozuk bir plak gibi noksan günlerin sevdası, bir ömür türküsü… Deli dünya haykırır , yüküm ağır gelir. İçimde koca bir yarasın dokunmadan acıyan. Geceleri tüm yüzler siyahtır parıltısı olmayan. Bal gözlerindi tutku dolu sol yanımı ağrıtan. Tutunduğum umut, yarattığım düşler… İçimde suladığım çiçek solar. Öldürmeye …
Bak Bak, buralar bize göre değil. Bu dünya bize yabancı… Bu deryalar bize uzak! Kalay dumanları Ve pastane kokularına aşina bir nesli Rafa kaldırdılar. Bir oyun uyduruldu. -Yeni bir düzen.- Ve bir oyuncu Sağır, kör, dilsiz, topal, aksak… Çekip dünyanın ipini Yüreğine bağladı! Sonra Homeros -Tarihin en iyi yalancısı – İnceltip çelikten kılıcını Tarihsiz destanlar …
Söz Oyunu Bulutların üzerinde uçuyoruz Buldum seni çocuk Anlat bakalım geçen yılları. “Zaman güçlü bir rüzgardı, Zevklerin en büyüğü “Artık insen nasıl olur?” diyordu, Bense dönen dolapta sürekli “Tecdid” diyordum. Neden inecekmişim? Mavi saçlı bir kız göründü karşıdan, Dönme dolapçı daha paraları toplayamadan, Bana elini uzattı. En yüksek dolaptan, Daha da yükseklere, Ve el ele …
Sonra yanımdan sen geçtin sandım. Sonrası bir şaşkınlık… Durağı olmayan bir yerde inmek istemiştim minibüsten O zaman anladım duraksızdım ! Sonra sen gülmüştün bana Sonra hep birlikte gülmüştük Bir çiçekçinin önünden geçtim bugün; Üzgünsün dedi çiçekçi, Bin çiçekçi Üzgünüm… Hiç tanımadığım bir insanın doğum günü kutlanıyordu o gece; Ben ise davetsiz bir misafirdim senin şehrinde …
1- giriş kadın, kafa kafaya vermiş adamları dinledi kadınların nasıl olması gerektiğini konuşuyorlardı laf laf hepsi de laf ebesi kadınların lafını da onlar doğurtuyordu dişil cümlelere sezaryen yasak olmalı diyorlardı ‘erkekliğe giriş’ dersinin hakkını veriyorlardı ama bir türlü mevzuya giremiyorlardı 2- gelişme kadın, mart ayında yağan kara baktı giyemediği isyan gelinliği niyetine topladı çatılardan suskun …
