Burası benim evim. Doğduğumdan beri bu kentte, bu bahçede yaşıyorum. Ev demesi zor ama yuvam işte. İnsanın yaşadığı yerdir ya yuvası … Doğduğumda annem beni buraya bırakmış, daha bebekmişim. Olanı biteni hatırlamıyorum. Bir annem olduğunu biliyorum ama benim hiç babam olmadı, bana bakan, karşılığında beni döven, anneme söven, aşağılayan bir babam da yok, “piç” diyorlar …
“Bu dersler yalnızca sana iyi geliyor bana değil. İhtiyacım olan şeyi bu okul veremez bana, o yüzden eğlenmeme bakıyorum.” diye feveran etmişti Seda. O zamana kadar okullara hiç bir ihtiyaçmış gözüyle bakmadığımı fark etmiştim. Ben öyle gelip gidiyordum okula, evet derslerimi çok seviyordum, başarılı olmak benim yıldızımı parlatan şeydi. Ancak hiç bize verilen bu derslere neden …
Şimdi Pisagor’a inat Dört duvar içinde süzülüyorken Evrenin sırlarının yalnızlığı Ağırlaşıyor omuzlarımda Ne ışığın hızı ne de renklerin algısı Çığlığım önce geliyor kırıklarımdan Oysa Umurunda değil karıncanın Sıfır noktasını aramak Güneş siteminde olup bitenler Ölüm kadar doğalken Nedir bu yaşam hırsı Yaşarken silinip Kendimizden akıyorken Belki Başka bir yerdedir cennet Ölerek gidilmeyen …
-Bu hafta her zamanki “aç karnına okumayınız” uyarısı yok, çünkü ne yazık ki yemek üzerine konuşacak ağız tadı yok.- Tatsız. Gündemin özeti bu. Bir tarafta günlerdir nasıl yandığı tartışma konusu olan ve cayır cayır yanışına seyirci kalınan canlar, evler, ağaçlar… Diğer tarafta hunharca kıyılan, bunca tepkiye rağmen yine de bildiği gibi yapılan, toplumun tepkisi kulak …
Üşüyor kelimeler Sımsıkı sarılmaya çalışırken Yuvarlanıveriyor satırlardan Satır aralarına yalnızlığın Tepetaklak ediyor Kayıyor ben tutundukça Hayal kırıntıları Yalnızlığın satır aralarından Düşüyorum hüznün kalbine
Sinemanın büyülü dünyası, her birimizi derin bir yolculuğa çıkaran, hayal gücümüzü ve duygularımızı harekete geçiren bir sanat formudur. Sinema, yalnızca bir eğlence aracı değil, aynı zamanda insan ruhunun derinliklerine dokunan, toplumsal ve bireysel deneyimleri paylaşıma sunan bir ifade biçimidir. Bu deneme, sinemanın büyülü dünyasına bir göz atmayı ve onun bizlere sunduğu benzersiz deneyimleri keşfetmeyi amaçlar. …
Yeni biçilen çimlerin kokusunu havaya karıştıran buğu, ağaçların taze sürgünlerinden yeniden hayata merhaba diyen tomurcuklar ve genç yaprakların arasından yol yol ışıklı izler bırakan güneş. Sabah dedikodularına çoktan başlamış serçeler. Uzaktan yankılanarak gelen tren düdüğünden başka sadece doğanın kokusu ve sesinin hâkim olduğu sabahın tazeliği. Dağların yemyeşil tepeleri mavi gökyüzü ile birleşmiş. Eteklerine, hiçbir ritmi, …
Sanat, antik çağlardan günümüze insanlığın kendini ifade etmesinde kendine yadsınamaz bir yer edindi. Mağara duvarlarından dijitale uzanan resim, ilkel enstrümanlarla başlayıp modern stüdyolara taşınan müzik, papirüsten bilgisayar dosyasına dönüşen edebiyat… Araç hep değişse de amaç hep aynıydı: anlatmak. Bazı şeyler vardı ki konuşarak anlatmak yetmedi. İnsan, başkalarından çok kendine anlatmak istedi bunları. Sonra eline ne …
Sonbaharda şehirden geçiyor yolcu, Dökülen yapraklarla süslenmiş sokaklar, Ve yaprak cesetlerinden yükselen iğrenç bir koku… Saygısızca çiğniyor ölüleri adımlar. Bu ayıba susuyor yolcu, Emiyor kaldırımlarda biriken her suyu, Şehrin bu çürük silüeti yudum yudum, Akıyor kalbine yolcunun. Son birikintideki o yansımada, Fark ediyor yolcu değişen bir sima. İş işten geçtikten çok ama çok sonra. Çehresinde …
Uyanır uyanmaz “Pencereyi aç!” diye seslendi. Hiçbir şey olmadı. Başucundaki kırmızı düğmeye bastı. Tuhaf! Düğme de mi çalışmıyor? İyi de neredeyse her gün, tüm gün açık olan şu pencere nasıl olur da açılmaz ki? Söylediklerine göre bir kaç konteyner ötedeki üretim merkezinde oluşturulmuştu. Her “üretilen” gibi 18 yaşında kendi konteynerine nakledilmişti. Ve 20 yıldır her …
