Hanife Rahmetli annem, benim doğumumda zorlandığını anlatırdı. O kadar çok kanamam oldu ki yüklükteki yorganlara bile kan sıçradı. Peşine de eklerdi, Ebe Naciye bile şaştı kaldı diye. O zamanlar ebelik yapan kadınlara bir bilgelik, bir ermişlik, bir yücelik atfedilirmiş. Hayatın en kutsal anlarından biri olan doğuma şahitlik ettiklerinden mi yoksa hiç tıp eğitimi almadan kadınları …
Bahçenin köşesine konuşlanmış manav kamyoneti dışarı her baktığımda gözüme çarpıyor. Park etmiş arabaları da görmek istemiyorum. Hele manav kamyoneti tam bir görüntü kirliliği benim için. Nedense ona aldırış etmiyorum, beterin beteri var. Ondan önceki köşe esnafı kokoreççi idi. Kamyonetin arkasındaki terk edilmiş arabanın bir camı kırık, kediler oradan girip çıkıyor, kendilerine ev edinmişler arabayı. Manav …
Brrr. Hava tahminimden soğukmuş. Anne, şalını iyice sar boynuna. Anneeee? Sana diyorum. Kulaklığını takmadın mı sen yine? Afacan çocuk gibisin bazen. Neyse beş dakikalık yol. Gel oturtayım seni şöyle arkaya. Kemerini tak yine de ne olur ne olmaz. Ay boşa konuşuyorum, duymuyor ki. Nerden aklına geldi de tutturdu şeftalili kek diye? Kış günü. Şeftali reçeli …
Bezgin açtım gözlerimi. İçimdeki isteksizliğin tarifi yok. Duvardaki tabloya bakarak birazdan yapmak zorunda olduğum eylemler için evrensel, insani değerleri içeren kabul edilesi bütün gerekçeleri sıraladım. Kendimi ikna edemeyecek durumdaydım ki ilahi kudretten güç almak için nefsine zor gelende bir hayır vardır hadisini tekrarladım. Yattığımız yatağın çarşafları çoktan değiştirilmeli idi. Yavru ağzı çarşaf ile yastık kılıflarının …
Mutfağa döndüğünde az önce demlediği çayın buharıyla bütün camların buğulandığını gördü. Karşı koyamadığı yazma isteğiyle pencerenin önünde durdu. Tıpkı çocukluğundaki gibi parmağıyla cama “Umudun varsa dünya cennettir…” yazdı. Sonuna da üç nokta koydu. Ocakta fokur fokur kaynayan çaydanlıktan fincanını doldurdu. Avuçlarının içinde çayın sıcaklığını hissettikçe mutluluğu arttı. Minderinde uyuyan leylak renkli, sarı gözlü miniğinin pembe …
“Sesini duyuramadığın her an ruhunda bir yara daha beliriyor. Duyabiliyorum içindeki çığlıkları!” Odanın içinde hem uzaktan hem de yakından gelen bir ses vardı. Haykırdığı bu cümlenin ardından odanın duvarlarına anlamlandıramadığım bir sessizlik çöktü. Aldığım nefesi dışarı savururken çıkardığım o küçük sesi saymazsak burada birinin yaşadığını fark etmeleri çok zordu. Üstelik benim gibi birinin var olduğunu …
Masum bir çocuğun ilgi bekleyen bakışlarında bulmuştum, yaşamı tüm dünyayı kucaklayacak kadar sevmeyi. Okulun kapısından ilk girdiğimde heyecandan ellerim titriyor, ayaklarım beni zor taşıyordu. Biraz sevgi, biraz merak, kaygı ve hayalime kavuşmaya çok az kalmış olmanın getirdiği heyecandı beni titreten. O gün gözlem günümdü. Mesleğe atılmaya iki yıl kala yapmamız gereken bir çalışmaydı gözlem. Haftada …
Bir polis karakolunda: O gece kıyıda, salhane yolunda yürüyordum. Epeyce uzaktan, köhnemiş kayıkların çekeğinde iki karaltı gördüm. Hareketsiz ve insan biçimliydiler. Mesafe fazlaydı ve gecenin loşluğu giderek karanlığa kayıyordu. Ay, işine geleni aydınlatıyor, gelmeyeni boşluyordu. Bir an, gölgelerde hareketlenme oldu. Biri diğerine bir şey sapladı ve düşürdü. Bıçak olduğunu hayal ettim. Ama göz yanılgısıdır deyip …
Yaşlı adam gözlerini açtı ve tavana donuk bakışlar attı. Kendine sorular soruyor, nerede olduğunu düşünüyor fakat hiçbir şeye anlam veremiyordu. Oldukça yumuşak olan yataktan kalktı, odayı inceledi. Oda dikdörtgen şeklindeydi ve eşyası oldukça sıradandı. Kapıdan girildiğinde tam karşıdan bakan cam selamlıyordu giren kişiyi. Hemen altında eski bir sandık, solunda boydan boya bir yatak, sağında ise …
Akraba günü için toplanmış kadınlar, pür dikkat, televizyonda canlı yayınlanan “Cep Herkülü”nün Seul’deki rekoruna kilitlenmişlerdi. Akrabalık bağlarının dışında, milli bağlarının da olduğunu ilk kez o gün fark etmişlerdi. Milli ve manevi duygular ile dualar mırıldanırken kapı çaldı. Yeşilin en koyu tonu elbisesi üzerinde, Kabe resmi işlemeli kadife çantası elinde Perihan Yenge içeri girdi. Kar gibi …
