Yazıhane

Yazılarımız

Ağır ağır çıkıyordu dik merdivenlerden. Duraksayarak, tıkanan nefesinin normale dönmesini …

Hepimizde kendini kötü hissetme ve suçluluk hissi var ya hani; bu kötü hisler, kötü değil. Herkes …

Ey! Ademoğlu. döllediğiniz aciz acılar sizden kaçarlar Duman altı olur her yer …

şehirlerin yenilgilerinde doğdu ilk çığlığını aç olduğu için göğe fırlatıp attı çoğaldı, çoğaldı, …

I. Geveze bir kuşun, sabahı yırtan yeknesak çığlığına uyandı. Gözkapakları hafifçe aralandı. …

Benim annem bir balıktı. Sonsuz mavilikler içindeki küçük bir balık. Ne zaman acı çeksem ya da çok …

Kalbi yaralı olan insanlar, biriktirdikleri acı kadar öfke duyarlar; hayata, yaşanmışlıklara, geç …

Neden kesildi sesler? Duyulmuyor! Kaskatı kesilmiş bedenler çıkıyor öteden! Karakış mıdır, yoksa taş …

Yaz, terk edeceği sevgilinin gönlünü almak istercesine güneşin şefkatli ılık elleriyle dolanıyor …

Asansörün kapısı ufak bir uyarı sesiyle açıldı. Kendimi birden buraya ait değilmiş gibi hissettim. …

Kırmızı bir ay battı Lacivert şehrin üzerinde Ben yoksuldum, yoksundum Acımadım kimseye Sen, …

bir mutluluk, okumak mahcup eder beni dar ağlarda bu dağlarda, bu çimlerde okumak mahcup eder beni …