Yazıhane

Yazılarımız

İlk sürgünü ana rahminden ayrıldığında başlar insanın ve böylece dünyaya fırlatılırız. Yerimizden, …

İğneli valiz diyecektim, hüzün iğneden sivri yazılarında her çözüm müzmin yalnızlık valizinin …

“Yaşamın, bir kişinin iradesini sınamak için pek çok yöntemi vardır. Ya hiçbir şey olmamasını sağlar …

Üstü toprak, tek katlı, kerpiç bir damda dünyaya geldim ben. O evde bizden önce yaşayanlar damın …

çok uzakta, nerede sırtımı verdim bir başka uzağa niye? boşluğunda salınan ayaklarıma su uzat tuz, …

Yine kapıyı tıklatan kimse yok. Apartmandan çıt çıkmıyor. Uzaktan, komşunun evinden, ısrarla çalan …

Misafirim ben. Davetli bellediniz kendinizi belli ki. Değilsiniz oysa(!) Kendinizi sakınmadan …

Hani daha küçücükken televizyonda çok hasta çocuklar için nasıl divaneye döndüklerini gördüğünde, …

Uzun süredir sayfalarını karıştırdığı dergiyi yanındaki sehpaya, rengârenk boya şişeleriyle dolu …

1- toz fikirlerim savrulup durdu esen yellerin dedikodularıyla tutunduğum dallar suspustu …

tan vakti ağaran gök Ay’ı somuruyor -imsi tonlar yerine kasvete namzet gri ve denize akseden bulut …

“O kağıt bebeklere çok şey borçluydum. Onlar olmasa çocukluğumdan zor kurtulurdum.” Gece ışığı yanan …